مسائل و نارسائی های بخش جهانگردی در ایران

Abstract

یکی از جلوه ­های پویای فرهنگ اسلامی، دعوت به سیر و سفر و در مراحلی فریضه دانستن آن، حرمت والای (مسافر و سالک) فریضه بودن لوازم آمایش برای مسافر و (ابن السبیل) است. پویائی این اندیشه که وجوهی از آن در قرآن، حدیث، فقه و از آن راه با صورتی دیگر در عرفان تصوف دیده می­ شود. در فرهنگ تابناک اسلام از چنان شادابی برخوردار است که هیچ گاه از تحرک نیفتاده است و همیشه الهام بخش آن به جامعه اسلامی بوده است. امروزه (سیر و سیاحت) یا به اصطلاح ماندگار در عرفان و تصوف (سیر در آفاق و سیر در انفس) آنچنان ارزش و اعتبار یافته که جلب و جذب (سیاح) به عنوان صنعتی سودآور و اشتغال زا شناخته شده و در موازنه پرداخت ­های ارزی کشورها و در تبلیغات فرهنگی نقش تعیین کننده­ ای دارد، بطوری که برای این فن آقدام به تأسیس رشته­ های علمی دانشگاهی شده است، و سهم بیشتری از درآمد ناشی از آن را بخود اختصاص داده­ اند.