Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Mar 2024)
اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر اجتناب تجربهای و پریشانی روانشناختی دختران با تجربه خشونت خانگی
Abstract
مقدمه و هدف: تجربه خشونت خانوادگی سبب میشود تا دختران با آسیبهای روانشناختی و هیجانی مختلفی مواجه شوند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر اجتناب تجربهای و پریشانی روانشناختی دختران با تجربه خشونت خانگی انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دختران با تجربه خشونت خانگی در سال تحصیلی 99-1398 در شهر اصفهان بود. در این پژوهش تعداد 30 دختر با سابقه خشونت خانوادگی با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 نفر). پس از شروع مداخله 2 نفر در گروه آزمایش و 3 نفر در گروه گواه از ادامه حضور در پژوهش انصراف دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک (لینهان، 2004) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه اجتناب تجربهای (بوند و همکاران، ۲۰۱۱) و پریشانی روانشناختی (کسلر و همکاران، 2003) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیک بر اجتناب تجربهای و پریشانی روانشناختی دختران با تجربه خشونت خانگی تأثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته بود منجر به کاهش اجتناب تجربهای و پریشانی روانشناختی این دختران شود.
Keywords