پژوهشنامه علم سنجی (Mar 2024)
بهره وری پژوهشی اعضای هیئت‌علمی رشته نقاشی دانشگاه های دولتی و آزاد شهر تهران، با نگاهی ارزیابانه به شاخص های ارزیابی آن
Abstract
هدف: آموزش‌عالی و بروندادهای اعضای هیئت‌علمی نقش مهمی در توسعه‌یافتگی هر کشوری دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی شاخصهای ارزیابی و بهرهوری پژوهشی اعضای هیئت‌علمی رشته نقاشی دانشگاه‌های دولتی و آزاد شهر تهران است.روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های کاربردی علم‌سنجی و از لحاظ جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی است که با به‌کارگیری روش‌های اسنادی و پیمایشی به انجام رسیده است. جامعه آماری دربرگیرنده 23 نفر از اعضای هیئت‌علمی رشته نقاشی دانشگاه‌های دولتی و آزاد شهر تهران در مقطع زمانی میان سال‌های 1397 تا 1400 ش. است و به‌شکلی هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌های پرسش‌نامه را محقق ساخته بود. روایی محتوایی پرسش‌نامه مورد تأیید چهار نفر عضو هیئت‌علمی قرار گرفت و پایایی پرسش‌نامه طبق ضریب آلفای کرونباخ برابر با 0.765 بود. داده‌ها با به‌کارگیری نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان‌می‌دهد در میان بروندادهای آشکار مقالات داخلی با رتبه علمی - پژوهشی، علمی - ترویجی و مقالات همایش‌ها با 91.3 درصد بیشترین امتیاز را کسب کردند و آثار مرتبط با نقادی کتاب با 17.4 درصد کمترین فراوانی آثار پژوهشی اعضای هیئت‌علمی رشته نقاشی را به خود اختصاص داده‌اند.در میان بروندادهای نیمه آشکار، نمایش آثار در نمایشگاه‌های داخلی؛ تنهایی، گروهی و تسلط بر یک زبان بیگانه با 100 درصد بیشترین امتیاز را کسب کردند و سابقة عضویت در کمیته‌های اخلاق در پژوهش با 13 درصد و سردبیر یا مدیرمسئول بودن مجلات در حوزه هنرهای تجسمی با 14.7 درصد کمترین فراوانی برون دادهای نیمه آشکار را نشان‌می‌دهد. راهنمای رساله‌های دکتری تخصصی و نمایش آثار در نمایشگاه خارجی تنهایی بیشترین اهمیت را از نظر اعضای هیئت‌علمی این رشته‌ها در ارتقای آنان داشته است. از نظر اعضای هیئت‌علمی تفاوت معناداری بین بروندادهای آشکار و نیمه‌آشکار وجود ندارد. مهم‌ترین موانع ارتقا منصفانه اعضای هیئت‌علمی حوزة رشته نقاشی را می‌توان عوامل نام برده را بیان کرد: بی‌توجهی به آثار هنری و نمایشگاه‌ها به عنوان برون دادهای این رشته، آشنا نبودن بسیاری از اعضای هیأت‌علمی با روش‌های بروز پژوهش در هنر، دوری از سفرها و همایش‌های بین‌المللی به دلیل مشکلات مالی و نبود انگیزه در میان اعضای هیئت‌علمی و مسئولین نسبت به ارتقا رتبه علمی.نتیجه‌گیری: روش‌های ارزیابی بهرهوری فعلی، قادر به ارزیابی بهرهوری منصفانه اعضای هیئت‌علمی رشته نقاشی نیست و نیاز به اصلاحات ساختاری و ایجاد تمهیدات عملی برای این رشته دارد.
Keywords
