Ṭibb-i Tavānbakhshī (Sep 2019)
بررسی نگرش ارتباطی دانش آموزان دارای لکنت شهرستان بابل
Abstract
مقدمه و اهداف در میان رویکردهای نظری مربوط به لکنت، توافق عمومی بر سر این مسئله وجود دارد که لکنت به چندین عامل مرتبط با گفتار از جمله تنظیم هیجانات و عواطف نسبت داده میشود. بر همین اساس، نظریهپردازان مختلف به اهمیت نقش نگرش منفی به گفتار و تواناییهای گفتاری در شروع، وقوع و پیشرفت لکنت اشاره میکنند. ضمن اینکه فرهنگ یک گروه میتواند بر نگرش افراد به گفتار تاثیرگذار باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی نگرش دانشآموزان دارای لکنت رشدی 8 تا 15 ساله شهرستان بابل و سپس بررسی فاکتورهای سن و جنس بر نگرش ارتباطی آنها میباشد. مواد و روش ها مطالعه توصیفی و مقطعی حاضر بر روی 261 دانشآموز دارای لکنت که به روش نمونهگیری چندمرحلهای از میان دانشآموزان شهر بابل انتخاب شدند، انجام شد. پس از معرفی نمونهها، تحلیل فراوانی ناروانی و سپس تشخیص لکنت رشدی، آزمون نگرش ارتباطی (CAT) بر روی هر شرکتکننده اجرا شد و نمره نگرش (نمرات 1 تا 35) هر فرد به دست آمد. یافته ها یافتهها نشان داد میانگین نمره نگرش دانشآموزان دختر و پسر دارای لکنت به ترتیب 46/7±5/22 و 98/7±71/22 به دست آمد که در طبقه نگرشی متوسط میباشد. همچنین، نمره نگرش دانشآموزان دارای لکنت بین دو جنس و در 8 گروه سنی تفاوت معناداری نداشت (P>0.05). در مورد تاثیر همزمان این دو متغیر بر نمره نگرش، تفاوت معناداری در نمره نگرش دانشآموزان دختر و پسر در هر هشت گروه سنی وجود داشت (P=0.03). نتیجه گیری به نظر میرسد علیرغم اینکه میانگین نمره نگرش دانشآموزان شهر بابل در طبقه متوسط میباشد، اما نیاز برای طراحی و برنامهریزی درمانی مربوط به نگرشهای منفی نسبت به گفتار خصوصا در دانشآموزان 12 ساله دارای لکنت ضروری میباشد.
Keywords