Zastosowanie inhibitorów mTOR w wybranych schorzeniach dermatologicznych

Abstract

Sirolimus, inaczej rapamycyna, i ewerolimus to nowe leki należące dotzw. inhibitorów mTOR, które znalazły zastosowanie głównie w transplantologiijako leki immunosupresyjne. Szlak mTOR, zwany takżekinazą mTOR, odgrywa istotną rolę w kontroli cyklu komórkowego.Aktywacja szlaku mTOR bierze udział w patogenezie niektórych chorób,w tym nowotworowych. Szczególną grupą pacjentów, u którychrapamycyna jest zalecanym lekiem w terapii przeciwnowotworowej,są chorzy po przeszczepieniach narządowych, u których ryzyko rozwojunowotworu jest znamiennie większe. W dermatologii sirolimusi ewerolimus zostały użyte do leczenia stwardnienia guzowategoi łuszczycy. W leczeniu stwardnienia guzowatego rapamycyna stałasię lekiem celowanym, szczególnie u osób, które wymagają przeszczepienianerki w przebiegu tej choroby. W terapii łuszczycy dotychczasnie podjęto próby oceny leczenia sirolimusem czy ewerolimusemw monoterapii. Zastosowano jednak te leki w skojarzeniu z cyklosporyną,w wyniku czego uzyskano zmniejszenie nefrotoksycznościpoprzez możliwość zmniejszenia dawek cyklosporyny. Obecnie pojawiasię coraz więcej danych o wykorzystaniu rapamycyny do leczeniatakże takich schorzeń, jak raki skóry, raki nerki, chłoniaki czy też białaczki.

Keywords

• sirolimus
• ewerolimus
• szlak mTOR
• terapia przeciwnowotworowa
• łuszczyca
• stwardnienie guzowate