Ankara Medical Journal (Mar 2019)
Pediatrik Tüberküloz Olgularının Klinik ve Laboratuvar Özelliklerinin Nutrisyon Göstergeleri Eşliğinde Incelenmesi
Abstract
Amaç: Çocukluk çağı tüberkülozu önemli bir halk sağlığı sorunudur. Pediatrik tüberküloza sıklıkla zayıflık ile karakterize malnutrisyon eşlik eder. Bu çalışmada pediatrik tüberküloz hastalarının nutrisyon göstergeleri eşliğinde değerlendirilmesi amaçlandı. Materyal ve Metot: Tüberküloz tanısı almış hastaların demografik, klinik, antropometrik, mikrobiyolojik, histopatolojik ve radyolojik özellikleri geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Çalışmaya 77 olgunun verileri dahil edildi. Olguların ortalama yaşı 9,32±4,91 yıl, %63’ü erkekti. Kesin tüberküloz tanısı alan 24 (%31), olası tüberküloz tanısı alan 39 (%50) ve latent tüberküloz tanısı alan 14 (%18) hasta vardı. Kesin tanılı grupta olguların %33’ünde aside dirençli bakteri görüldü, %20’sinde kültür pozitifti, %45’inde hem aside dirençli bakteri görüldü hem kültür pozitifti. Olguların %40’ı akciğer, %32’si akciğer dışı, %6’sı miliyer, %2’si akciğer ve akciğer dışı tüberküloz birlikteliğiydi. Akciğer tübekülozu tanılı hastaların yaş ortalaması akciğer dışı + miliyer tüberküloz tanılı hastaların yaş ortalamasından anlamlı olarak daha büyüktü (p=0,003). Kültür pozitifliği oranı akciğer tüberkülozu grubunda, tanısal histopatolojik örnekleme oranı akciğer dışı + miliyer tüberküloz grubunda daha yüksekti (p=0,019, p=0,012). Temas öyküsü oranı %37, ev içi temas oranı %23 olarak saptandı, en sık indeks vakalar babalardı. Tüberkülin deri testi kesin tüberküloz tanılı 11 hastada (%45), olası tüberküloz tanılı 15 hastada (%38) pozitifti. Kesin ve olası tüberküloz grupları arasında cinsiyet, ortalama yaş, yakınma süresi, tüberkülin testi pozitifliği, Bacille Calmette-Guerin skarı varlığı, temas öyküsü oranı, hematolojik testler ve antropometrik ölçümler açısından anlamlı farklılık yoktu (p>0,05). Olguların tanı anında yaşa göre boy median yüzde değerlerinin ortalaması (94,35±7,50) ve boya göre ağırlık median yüzde değerlerinin ortalaması (85,72±6,92) hafif malnutrisyonu göstermekteydi ve bu durum tedavi bitiminde de devam etmekteydi. Yaşa göre boy dikkate alındığında kronik malnutre olan grup olası tüberküloz grubuydu, bu grupta yakınma süresi ortancası 3 aydı. Boya göre ağırlık (<5 yaş hastalar için) ve vücut kitle indeksi (≥5 yaş hastalar için) Z skoru -2 standart sapma değerinden düşük olan 16 hasta (%25) vardı ve orta derecede malnutre olan bu olguların tedavi bitiminde de aynı kaldığı görüldü. Hem kesin hem olası tüberküloz grubunda tanı anındaki ve tedavi bitimindeki antropometrik ölçümler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05). Sonuç: Pediatrik tüberküloz hastalarının nutrisyon durumlarının izlenmesi, antitüberküloz tedavi ile birlikte beslenme eksikliklerinin ve hatalarının giderilmesi ihmal edilebilmektedir. Çocuklarda tüberküloz yönetimi ile malnutrisyon izlemi bütünleştirilmelidir
Keywords
