اثر یونجه در جیره آغازین بر عملکرد گوساله های شیرخوار تغذیه شده با الگوی شیردهی کاهشی

Abstract

سابقه و هدف: آینده هر مزرعه پرورش گاوشیری به موفقیت در امر پرورش گوساله‌های ماده بستگی دارد. در سال‌های اخیر جنبه های جدید استفاده از علوفه در خوراک آغازین مورد بحث قرار گرفته است. مطالعات گزارش کرده‌اند که خوراک آغازین فاقد علوفه منجر به توسعه پرزهایی با اشکال غیر‌طبیعی در شکمبه گوساله می‌شود که رشد و توسعه شکمبه را به‌طور منفی تحت تأثیر قرار خواهد داد. با این حال، امروزه نظرات گوناگونی در رابطه با استفاده از علوفه در خوراک آغازین برای گوساله‌های شیرخوار وجود دارند، بطوریکه برخی از محققین معتقد هستند حضور علوفه در خوراک آغازین باعث کاهش عملکرد گوساله‌های شیرخوار می‌گردد. در این مطالعه اثر سطح 15 درصد علوفه یونجه در جیره آغازین آردی بر پاسخ‌های عملکردی و صفات رشد اسکلتی گوساله‌های شیرخوار تغذیه شده با الگوی شیردهی کاهش تدریجی بررسی شد.مواد و روش‌ها: آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 30 رأس گوساله ماده هلشتاین (15 گوساله در هر تیمار) طراحی و انجام شد. تیمارهای آزمایشی به صورت 1- جیره آغازین آردی بدون وجود علوفه (شاهد)، 2- جیره آغازین آردی شامل 15 درصد علوفه یونجه بودند. الگوی تغذیه شیر برای هر دو تیمار یکسان و به صورت روش نوین کاهشی تدریجی (6 لیتر تا 30 روزگی، 4 لیتر تا 45 روزگی و 2 لیتر تا 56 روزگی)بصورت دو وعده در روز بود. همه گوساله ها در روز 56 آزمایش از شیر گرفته شدند و در 70 روزگی از طرح خارج شدند. در این آزمایش مصرف خوراک و وزن‌کشی به صورت هفتگی اندازه‌گیری و ثبت شد. صفات رشد اسکلتی در روزهای 1، 56 و 70 آزمایش اندازه‌گیری شد. مایع شکمبه در روز 60 آزمایش اندازه‌گیری شد. آنالیز آماری با رویه Mixed به صورت اندازه‌گیری‌های تکرار شونده برای 3 دوره (قبل از شیرگیری، بعد از شیرگیری و کل دوره) انجام شد.یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان دادند که افزودن 15 درصد علوفه یونجه به خوراک آغازین تاثیر معنی‌داری بر میانگین افزایش وزن روزانه، بازده خوراک و صفات رشد اسکلتی گوساله‌های شیرخوار نداشت. گوساله‌هایی که تیمار حاوی علوفه یونجه دریافت کردند، در دوره بعد از شیرگیری مصرف خوراک آغازین بالاتری نسبت به تیمار جیره آغازین آردی بدون علوفه داشتند (05/0P <). غلظت استات برای تیمار 15 درصد علوفه یونجه و غلظت پروپیونات برای تیمار شاهد بالاتر بود (05/0P <). همچنین میزان pH شکمبه نیز در گوساله‌های مصرف کننده علوفه تمایل به افزایش داشت. نتیجه‌گیری: تغذیه 15 درصد علوفه یونجه همراه با خوراک آغازین آردی سبب بهبود مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار در بعد از شیرگیری شد. این نتایج نشان می‌دهد که استفاده از علوفه یونجه در جیره آغازین آردی باعث کاهش تنش از شیرگیری و بهبود توسعه شکمبه آنها می‌شود.

Keywords

• گوساله شیرخوار
• عملکرد
• علوفه یونجه
• شیردهی کاهش تدریجی