Pizhūhish-i Naft (Dec 2020)
بررسی آزمایشگاهی برهم‌کنش سنگ و سیال در تزریق گاز دی‌اکسیدکربن در یک مخزن ماسه‌سنگی حاوی نفت سنگین با تراوایی بالا
Abstract
برهم‌کنش سنگ و سیال نقش مهمی در بسیاری از جنبه‌های مطالعاتی ارزیابی سازند و تعیین مشخصات مخزن ایفا می‌کند. واکنش شیمیایی سیالات تزریق شده با سنگ و سیال مخزن به دلیل تغییر خواص نفت و همچنین تغییر خواص پتروفیزیکی سنگ، بازدهی فرآیندهای ازدیاد برداشت نفت را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ بنابراین، بررسی این برهم‌کنش‌ها در طول عملیات ازدیاد برداشت نفت امری ضروری است. در این پژوهش تأثیر پارامترهای جهت‌گیری تزریق در مدل شن فشرده، سرعت و فشار تزریق گاز در برهم‌کنش سنگ و سیال طی فرآیند تزریق CO2 به‌عنوان مکانیسم برداشت ثالثیه به مخزن ماسه‌سنگی حاوی نفت سنگین با تراوایی بالا مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی جهت‌گیری مدل شن فشرده نشان می‌دهد که به دلیل جابه‌جایی با پایداری گرانشی در حالت تزریق عمودی، انحلال کانی‌ها و همچنین رسوب آسفالتین در این حالت تزریق بیش از حالت تزریق افقی است. در آزمایش‌های مربوط به بررسی فشار تزریق مشاهده شده است که با افزایش فشار تزریق، انحلال مواد معدنی و رسوب آسفالتین افزایش می‌یابد؛ زیرا با افزایش فشار، CO2 بیشتری در نفت خام و آب سازندی حل می‌شود. نتایج بررسی سرعت تزریق نشان می‌دهد که با کاهش سرعت تزریق مدت‌زمان در تماس بودن اسید تشکیل‌شده با سنگ و همچنین، CO2 با نفت خام افزایش می‌یابد. بنابراین، احتمال انحلال کانی‌ها و رسوب آسفالتین افزایش می‌یابد. برای این پژوهش از نمونه نفت و ماسه یکی از مخازن نفتی جنوب ایران استفاده گردید.
Keywords
