بررسی وضعیت توسعه‌یافتگی بدمینتون در ایران

Abstract

ازآنجایی‌که برنامه‌ریزی برای توسعۀ رشته‌های ورزشی نیازمند آگاهی و تحلیل درست از وضعیت موجود آن‌ها است، این پژوهش به بررسی وضعیت توسعۀ بدمینتون در استان‌های کشور پرداخته است. این پژوهش ازنوع توصیفی-تحلیلی، ازلحاظ هدف، کاربردی و ازنظر روش جمع‌آوری داده‌ها، میدانی بود. جامعۀ آماری هیئت‌های بدمینتون استان‌های کشور بودند. نمونة آماری به‌صورت نمونه گیری تمام‌شمار انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌ای پژوهشگرساخته شامل چهار منظر منابع انسانی، ساختار و تشکیلات، رویداد و باشگاه‌داری و زیرساخت و امکانات بود. روایی محتوایی پرسش‌نامه به تأیید 13 متخصصرسید. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های توصیفی، رتبه‌بندی و سطح‌بندی در محیط نرم‌افزارهای اکسل، اس.پی.اس.اس و جی.آی.اس استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که عوامل زیرساخت و امکانات، رویداد و باشگاه‌داری، منابع انسانی، ساختار و تشکیلات، به‌ترتیب بیشترین تأثیر را بر توسعۀ بدمینتون استانها داشتند. ازلحاظ توسعه‌یافتگی، کمتر از هفت درصد از استان‌ها در سطح یک یا توسعه‌یافته، حدود 15 درصد در سطح دو یا کمتر توسعه‌یافته و حدود 78 درصد در سطح سه یا توسعه‌نیافته ارزیابی شدند. براساس یافته‌ها ضرورت دارد که راهبردهای آیندة فدراسیون مبتنی‌بر توسعة متوازن و کاهش نابرابری باشند. برای دستیابی به توازن توصیه می‌شود که ابعاد توسعة این رشته با توجه به اهمیتشان، برای برنامه‌ریزی منطقه‌ای به‌ترتیب موردتوجه قرار گیرند.

Keywords

• توسعۀ ورزش
• شاخص‌های توسعه
• وضع موجود
• رشتۀ بدمینتون
• هیئت‌های استانی