بررسی اثرات دمای پیرولیز آئروژل آلی و نحوه نشاندن فلز کبالت بر روی آن بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی کربن آئروژل

Abstract

در این تحقیق برای نخستین بار، اثر دمای پیرولیز بر ساختار کربن آئروژل سنتز شده در شرایط محیطی به عنوان پایه و نحوه نشاندن فلز کبالت به عنوان جزء فعال بر آن، بررسی شده است. کربن آئروژل توسط پیش‌سازنده‌های رزورسینول و فرمالدئید در دماهای پیرولیز 550، 700 و C° 900 تولید و کبالت به سه روش مختلف (الف) تلقیح کبالت بر روی کربن آئروژل، (ب) تلقیح کبالت بر روی آئروژل آلی رزورسینول فرمالدئید، (ج) افزودن پیش سازنده کبالت به مخلوط اولیه رزورسینول-فرمالدئید پیش از فرایند پلیمریزاسیون کربن آئروژل، بر روی کربن آئروژل نشانده شد. نتایج نشان داد که پیرولیز در دمای C° 700 منجر به تولید کربن آئروژلی مزوحفره با سطح ویژه m2/g 8/483 می‌شود. در روش تلقیح، کبالت به خوبی بر روی پایه پراکنده شده و کنترل پذیری اندازه ذرات وجود دارد، در حالی که در روش سوم، پیش‌سازنده کبالت فرایند پلیمریزاسیون را کاتالیز کرده و منجر به تولید میکروذرات می‌گردد.

Keywords

• کربن آئروژل
• کبالت
• اندازه ذرات
• خواص
• رزورسینول
• فرمالدئید