Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi (Apr 2020)
ÖRGÜTSEL YALNIZLIK İLE İŞTEN AYRILMA NİYETİ İLİŞKİSİNDE ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞİN ARACILIK ETKİSİ
Abstract
Belirli amaçlar için bir araya gelmiş insanlardan oluşan yapı örgüt olarak tanımlanmaktadır. İş hayatında çalışanların birbirleriyle yaşamış oldukları sorunlar bazen onları yalnızlığa itmektedir. Ancak insan yapısı gereği sosyal bir varlıktır ve yalnız yapamaz. Kişilerarası ilişkilerde yaşanan sorunlar ve olumsuz değişimler bireylerin iş yaşamlarını etkilemektedir. Günümüzde iş dünyasında yalnızlık sorununun giderek yaygınlaştığı görülmektedir. Bu çalışma işletmelerdeki çalışanların örgütsel yalnızlık, örgütsel sessizlik ve işten ayrılma niyeti arasında nasıl bir ilişki olduğunu belirlemek amacıyla tasarlanmıştır. Literatürde bu üç kavram arasındaki ilişkiye yönelik olarak sınırlı sayıda araştırma mevcuttur. Ancak üç başlığı bir arada ele alan çalışma bulunamamıştır. Bu noktada çalışmanın literatüre katkı sağlaması umulmaktadır. Araştırma amacı doğrultusunda Konya ilinde faaliyet gösteren, en çok şubesi bulunan devlet ve özel bankasının tüm ilçelerdeki şube çalışanlarından anket tekniği ile veriler toplanmıştır. Elde edilen veri setine frekans, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi, korelasyon analizi uygulanmış ve araştırma modelinin doğruluk testi için YEM’den yararlanılmıştır. Yapılan analiz sonuçlarına göre, banka çalışanlarının örgütsel yalnızlık düzeyi örgütsel sessizlik düzeyini %36; örgütsel yalnızlık düzeyi işten ayrılma niyetini %25; örgütsel sessizlik düzeyi işten ayrılma niyetini %31 ve örgütsel yalnızlık düzeyi örgütsel sessizlik aracılığı ile işten ayrılma niyetini %16 oranında etkilediği tespit edilmiştir.
Keywords
