تاثیر یک دوره برنامه تمرینی یوگا بر توجه دیداری و شنیداری کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه همراه با بیش فعالی

Abstract

مقدمه و اهداف اختلال نقص توجه/بیش فعالی، از شایع­ترین اختلال­های روان­پزشکی در کودکان و نوجوانان است. مبتلایان در حوزه­های مختلف مشکل دارند، مانند اختلال در نقص توجه دیداری و شنیداری که نقش مهمی در فعالیت­های روزمره زندگی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرین یوگا بر توجه دیداری و شنیداری کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه همراه با بیش­فعالی صورت گرفت. مواد و روش ­ها در پژوهش حاضر 30 دانش­آموز پسر 6 تا 7 ساله از مدارس ابتدایی شهر شیراز به کمک پرسش­نامه علائم مرضی کودک-4 (CSI-4) و بر اساس ملاک­های تشخیصی DSM-IV به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به طور تصادفی در ۲ گروه)تجربی و کنترل (قرار گرفتند. گروه تجربی (15n=)، تمرینات منتخب یوگای تدوین­شده دریافت کردند. مدت زمان مداخله 12 جلسه (4 هفته و هر هفته 3 جلسه) یک ساعته بود. گروه کنترل (15n=) هیچ­گونه مداخله­ای دریافت نکرد. آزمودنی­های دو گروه قبل و بعد از مداخله به وسیله آزمون عملکرد پیوسته ارزیابی (CPT) شدند. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافته­ها، آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره بود. یافته­ ها نتایج نشان داد که تمرینات یوگا در مقایسه با گروه کنترل توانستند در حد معناداری توجه دیداری (002/0P=) و شنیداری (003/0P=) کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه همراه با بیش­فعالی را افزایش دهند. نتیجه­ گیری می­توان نتیجه گرفت که عملکرد توجه کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه همراه با بیش ­فعالی به کمک تمرینات یوگا بهبود می­یابد.

Keywords

• اختلال کمبود توجه همراه با بیش­فعالی
• توجه شنیداری
• توجه دیداری
• تمرین یوگا