Siyer ve İslam Tarihi Kaynaklarına Göre Cahiliye Dönemi Kureyş Toplumunun Bir Peygamber Beklentisi Var mıydı?

Abstract

Cahiliye dönemi Kureyş kabilesi, dar anlamdaeklektik bir kültür havzasının merkezinde yer almasına rağmen doğru bilgi,evrensel hukuk, ahlak ve erdem gibi bir toplumu inşa ve dizayn eden, onu ayaktatutan önemli normların birçoğundan mahrum bulunuyordu. Coğrafi konumu ve tarihiarka planı bir tarafa, Hz. İbrahim ve oğlu İsmail’den sonra Mekke’ye bir elçigönderilmemesi Kureyş’in bu ortak değerlerden niçin uzak kaldığını genelanlamda açıklar mahiyettedir. Diğer taraftan Mekke şehrinde, Hicaz veçevresindeki Yahudi ve Hristiyan bilginlerin, teolojik anlamda herhangi bir faaliyetide söz konusu değildir. Bu ve benzeri nedenlerden hareketle putperest Araplarınlideri konumundaki Kureyş toplumunun Son Peygamber ile kavramsal bir bilgiye sahipolmadığı söylenebilir. Dolayısıyla toplumun kendi bilgi, algı ve inanışından kaynaklıbir peygamber beklentisi bulunmamaktadır. Ancak ticari faaliyetler, siyasiilişkiler ve kültürel alışverişe bağlı olarak Hicaz ve çevresindeki yabancı dinve kültür mensupları ile ilişkiye giren bazı Kureyş mensuplarının bu hususta birtakımduyumlar aldıkları kaynaklarda geçmektedir. Fakat bu duyumların toplumun genelindebir peygamber beklentisine dönüşmediği açıktır

Keywords

• siyer kaynakları
• peygamber beklentisi
• cahiliye
• kureyş
• ehl-i kitâb