ارتباط بین شاخص‌های آسایش حرارتی و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی

Abstract

استنشاق هوای سرد باعث بروز بیماری و در پاره‌ای موارد منجر به مرگ می‌شود. در این پژوهش، ارتباط بین انواع شاخص‌های سوزباد و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی(سکته قلبی، آنژین صدری و التهاب پرده پیراشامه) بررسی شده است. از آمار مرگ و میرهای بیماری‌های قلبی (1386-1390) و داده‌های درجه حرارت و سرعت باد استفاده گردید. شاخص‌های سوزباد (استدمن، پاسیل و سایپل، گرمای هدررفت سایپل و پاسیل، شاخص اصلاح شده سازمان هواشناسی آمریکا) و شاخص بیکر محاسبه و سپس با استفاده از مدل همبستگی پیرسون میزان ارتباط آنها با مرگ و میر بررسی و مقایسه شد. از توابع خود همبستگی نیز جهت بررسی تأخیرهای زمانی و از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه میانگین‌ها استفاده گردید. برای بررسی میزان وقوع مرگ و میر در بین زنان و مردان از آزمون استقلال کای دو استفاده شده است. مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی با شاخص‌های سوزباد به غیر از شاخص‌های بیکر و گرمای هدررفت سایپل و پاسیل دارای همبستگی مثبت در ماههای دی و بهمن است. بیشترین مرگ و میر در گروه سنی (67-77، 78-88) و در بین زنان مشاهده می‌شود. در زمان تأخیر 1 تا 5 روزه، بیشترین همبستگی را با درجه حرارت حداقل و شاخص‌های سوزباد دارد. به طور کلی با کاهش درجه حرارت، مرگ و میر در ماه‌های دی و بهمن افزایش یافته است. از این ارتباط، می‌توان در برنامه‌ریزی برای کاهش مرگ و میر بیماران و افراد آسیب‌پذیر، بهره گرفت.

Keywords

• بیماری‌های قلبی
• خود همبستگی
• ‌سوزباد
• شاخص بیوکلیماتیک
• مرگ و میر