مدل نگرش و جهت‌گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش‌بینانه و بدبینانه

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل نگرش و جهت‌گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش‌بینانه و بدبینانه بود. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی بود. تعداد 288 نفر از بین بازیکنان لیگ والیبال زنان و مردان ایران به روش نمونه ­گیری خوشه ­ای انتخاب شدند. ابزار اندازه ‌گیری شامل پرسش‌نامه‌های سبک اسنادی خود گزارشی، نگرش ورزشی ویلیس و پرسش‌نامه جهت ­گیری ورزشی گیل و همکاران بود. از روش­های آماری همبستگی پیرسون، فریدمن، واریانس، واتسون، سوبل و معادلات ساختاری برای مدل‌سازی با نرم‌افزار پی ال اس استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک اسنادی با جهت‌گیری ورزشی و نگرش ورزشی رابطه معناداری وجود ندارد. با وجود این، بین نگرش ورزشی با جهت ‌گیری ورزشی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد مؤلفه‌های موفقیت و قدرت توانایی پیش­بینی جهت­ گیری ورزشی را دارند. در اولویت نگرش ورزشی مؤلفه موفقیت، قدرت و مؤلفه اجتناب از شکست در رتبه اول تا سوم بود. روایی همگرا و روایی واگرا مدل نیز مورد تأیید قرار گرفت.

Keywords

• سبک اسنادی خوش‌بینانه
• بدبینانه
• انگیزش قدرت
• موفقیت
• اجتناب از شکست
• جهت‌گیری ورزشی