تربیت اسلامی (Sep 2019)
بررسی دلالتهای تربیتی اندیشههای دینی کییرکگور براساس اندیشه استاد مطهری
Abstract
در اندیشه کییرکگور، تربیت دینی فرایندی است که مبنای آن درونی بودن ایمان و هدف نهاییاش حضور در پیشگاه خداوند است که به کمک حادثهای فوقالعاده به نام جهش ایمانی حاصل میشود؛ ضمن اینکه وی بر آگاهی توأم با آزادی فرد در انتخاب اعتقادات خویش به دور از هر جبر و تحمیلی تأکید میکند. یافتههای تحقیق نشان میدهد با این که جهش ایمانی و درونی بودن ایمان (و عدم امکان تحمیل آن از بیرون) مورد وفاق هر دو اندیشمند است و هر دو تأکید دارند که ایمانی پایدار است که دستاورد آزادی فرد در انتخاب آموزههای اعتقادی خویش باشد، شهید مطهری معتقد است جهش ایمانی برای همگان امکانپذیر نیست و تنها برای تعداد اندکی از خواص اتفاق میافتد که مورد عنایت الهی قرار گرفتهاند و تعمیم آن به همه انسانها ایمان را به مفهوم کلی و مبهم و تا حدودی دستنیافتنی تبدیل میکند. ایمان در اندیشه کییرکگور بیشتر از ایمان شهودی به ایمان احساسی شبیه است و این در حالی است که جایگاه شک، شک موقت و نه شک دائم، در اندیشه استاد مطهری اهمیت خاصی دارد. در مقوله ارتباط با دیگران و ایمان، استاد مطهری در نقطه مقابل کییرکگور است و دیگران را از مقوله ایمان جدا نمیداند و بر این باور است که داشتن درد خلق به نوعی همان درد حق داشتن است و سیر بهسوی خدا بر پایهای از رابطه با انسانهای دیگر بنا شده است.
Keywords