رابطه بین هوش اجتماعی، فرهنگی و هیجانی با میزان رضایت از وضعیت شغلی مورد مطالعه کرمانشاه

Abstract

هدف از این پژوهش رابطه بین هوش اجتماعی، فرهنگی و هیجانی با میزان رضایت از وضعیت شغلی در شهر کرمانشاه است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش شهروندان شاغل در شهر کرمانشاه هستند که در سال 1397 آمار این افراد برابر 334248 نفر می‌باشند. با استفاده از نرم‌افزار SPSS Sample Power نمونه‌گیری انجام گرفت حجم نمونه 240 نفر که با روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات این پژوهش از دو پرسشنامه (پرسشنامه استاندارد انواع هوش‌ها) و (پرسشنامه‌ی رضایت شغلی) استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با روش همزمان، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای تعیین روایی پرسشنامه‌ها از نظرات متخصصان و همچنین روایی سازه و برای تعیین پایایی آن‌ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. در این پژوهش، داده‌های آماری در محیط نرم‌افزاری SPSS پردازش گردیده است. نتایج همبستگی پیرسون این پژوهش نشان می‌‌دهد که بین هوش اجتماعی(241/0 = r) و هوش هیجانی(141/0 = r) با رضایت شغلی رابطه مستقیم و معنادار، اما هوش فرهنگی با رضایت شغلی ارتباط معناداری وجود نداشت. نتایج رگرسیون چندگانه نشان می‌دهد که هوش اجتماعی با (223/1= B) و منزلت اقتصادی اجتماعی با (798/0 = B) توانستند 32/0 درصد از تغییرات متغیر رضایت شغلی را تبیین نمایند. استنباط می‌شود با افزایش نمره هوش هیجانی و هوش اجتماعی افراد، می‌توان شاهد افزایش رضایت شغلی برای افراد بود.

Keywords

• هوش
• هیجانی
• اجتماعی
• فرهنگی
• رضایت شغلی