بررسی اثر کشندگی نانومیکروحباب‌های اکسیژن، اوزون و هوا بر رده سلولی سرطان ملانوما

Abstract

مقدمه: ملانوم پوستی به عنوان یکی از مهاجمانه‌ترین انواع سرطان پوست است. این بیماری حدود 75 درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از سرطان پوست را تشکیل می‌دهد و تاکنون درمان قطعی برای آن ارائه نشده است. در نتیجه تشخیص به هنگام و جلوگیری از پیشرفت این بیماری حائز اهمیت است. پژوهش‌های زیادی برای یافتن روش‌های درمان و بهبود سرطان ارائه شده است. یکی از جدیدترین روش‌ها در این زمینه استفاده از فناوری نانو برای تشخیص و مهار سلول‌های سرطانی است. در این تحقیق تاثیر استفاده از نانومیکروحباب‌های هوا، اکسیژن و اوزون بر رده سلولی A375 سرطان ملانوما مورد ارزیابی قرار گرفته است.مواد و روش‌ها‌: رده سلولی A375 که با غلظت‎های مختلف نانومیکروحباب‎ها‌ی هوا، اکسیژن و اوزون تیمار شده اند توسط روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. به منظور سنجش زنده بودن سلول‌ها، به هر چاهک پلیت ماده MTT اضافه شده و سپس پلیت در انکوباتور قرار گرفته است. یافته‌ها: طبق نتایج این تحقیق کاهش درصد زیست پذیری سلول‌های سرطانی A375 با افزایش غلظت نانومیکروحبابهای اکسیژن و اوزون پس از 24 ساعت نشان دهنده آپوپتوز بوده و مهار چشمگیری بر رشد این سلول‌ها داشته است.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این تحقیق گویای آن است که نانومیکروحبابهای اکسیژن و اوزون در غلظت‌های بالا باعث مرگ سلولی رده سلول‌های A375 می‌شود. نتایج در این تحقیق کمک خواهد کرد که نقش نانومیکروحباب‌های هوا، اکسیژن و اوزون در درمان سرطان ملانوما بررسی شود.

Keywords

• سرطان ملانوما
• نانومیکروحباب‌های اکسیژن
• اوزون و هوا
• mtt
• ic50