ارزیابی جامع سازمانی بیمارستان امام حسین (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بر اساس مدل ويزبورد در سال 1394

Abstract

زمینه و اهداف: بیمارستان سازمان پیچیده‌ای با سطح پاسخگویی بالا است که نقش مهمی را در نظام مراقبت‌های سلامت ایفا می‌کند. در این مطالعه با استفاده از مدل ویزبورد به ارزیابی جامع سازمانی بیمارستان امام حسین دانشگاه شهید بهشتی در سال 1394 پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و کاربردی می‌باشد. جامعه آماری شامل کارکنان بیمارستان مورد بررسی بوده است. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد تشخیص سازمانی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده‌ها به کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون‌های تی یک نمونه‌ای و آنووا انجام گرفت. تمام مراحل مطالعه حاضر با در نظر گرفتن موازین اخلاقی اجرا گردید. یافته‌ها: در مجموع 306 نفر در این مطالعه شرکت کردند. میانگین کلی نمرات ابعاد 7 گانه برابر با 4/14بوده که نشان دهنده ضعف بیمارستان مورد بررسی از نظر عناصر داخل سازمان است. نتایج آزمون تی یک نمونه‌ای نشان داد که تنها ابعاد هدف گذاری، رهبری و نگرش به تغییر دارای وضعیت مطلوبی می‌باشند. بعد هدف گذاری با میانگین 3/88 قوی‌ترین و بعد پاداش با میانگین 4/85 ضعیف‌ترین بعد شناخته شده است. همچنین در بین متغیر میزان تحصیلات و متغیر پاداش نیز ارتباط معنی دار دیده شده است. نتیجه‌گیری: مطالعه ما نشان داد که بیمارستان امام حسین در برخی از ابعاد سازمانی داری مشکل است. گرچه اداره یک بیمارستان نمی‌تواند مشابه با سازمان‌هایی دیگر قلمداد شود ولی می‌توان با تعدیل روش‌های تقویت ابعاد سازمانی در بیمارستان و کاهش موانع و مشکلات موجود در بهتر شدن شرایط گام برداشت.

Keywords

• بیمارستان، تشخیص سازمانی، ارزیابی، ویزبورد