بررسی دیرش واکه ای درافراد مبتلا به لکنت وافراد بدون لکنت

Abstract

هدف: گروهی از محققین لکنت را اختلال در زمان‌بندی بین عناصر آوایی و وقفه در برنامه‌ریزی هم‌زمان و موفق حرکات عضلات گفتاری جهت تولید یک کلمه می‌دانند از جمله متغیرهای زمانی می‌توان به دیرش واکه‌ای اشاره کرد. دیرش واکه‌ای مختصه زمانی است که به طور دقیق می‌تواند ماهیت تفاوت‌های آواسازی بین افراد مبتلا به لکنت و بدون لکنت را نشان دهد. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه دیرش واکه‌ای افراد مبتلا به لکنت و بدون لکنت بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و در آن 22 نفر از افراد دارای لکنت و 22 نفر بدون لکنت از سنین 10 تا 30 سال انتخاب شدند و از آن‌ها خواسته شد که متنی را که شامل هرسه CV,CVCCVCC و شامل 6 واکه را بخواند سپس خلاصه‌ی آن را تعریف کند و گفتار روان شامل هر سه بافت انتخاب و توسط نرم‌افزار Praat ضبط و ازطریق اسپکتروگرام دیرش واکه درآنها محاسبه شد. یافته‌ها: آزمون t مستقل نشان داد که لکنت (0/21=p) و سن (0/061=p) تاثیر معناداری بر دیرش واکه‌ای ندارد. اگرچه این مقادیر در گروه مبتلا به لکنت نسبت به گروه بدون لکنت بیشتر بود. نتیجه‌گیری: مطالعه نشان داد که لکنت بر دیرش واکه‌ای تاثیر معناداری ندارد.

Keywords

• لکنت
• دیرش واکه‌ای
• گفتار روان
• نرم‌افزار Praat