Journal of Evidence-Based Care (Oct 2012)
مقایسة تأثیر آموزش خودمراقبتی به روش فردی و گروهی بر اضطراب بیماران تحت شیمی درمانی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی
Abstract
مقدمه: اضطراب مشکلی شایع در بیماران مبتلا به سرطان است که عوارض ناشی از شیمیدرمانی و بر شدت آن میافزاید. استفاده از آموزش گروهی در این بیماران، علیرغم داشتن مزایای متعدد، به علت تمایل بیماران به حضور در گروه، کمتر مورد استفاده قرار میگیرد. هدف:مقایسه تاثیر آموزش خودمراقبتی به روش فردی و گروهی بر میزان اضطراب بیماران تحت شیمیدرمانی بیمارستان امید در طی سالهای 85 تا 87. روشها:در این کارآزمایی بالینی تصادفی،تعداد 102 بیمار مبتلا به سرطان مری، معده و پستان مراجعهکننده به بیمارستان امید در دو گروه تحت آموزشهای خودمراقبتی به روش فردی و گروهی (سه جلسه) قرار گرفتند. دادههای مربوط به میزان اضطراب، با استفاده از پرسشنامه سنجش اضطراب بیماران سرطانی EORCT و در سه دوره متوالی شیمیدرمانی به روش مصاحبه جمعآوری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزارSPSSویرایش 14 و آزمونهای مجذورکای، تیمستقل و اندازههای تکراری((Repeated measures استفاده گردید. یافتهها: میانگین سنی گروه تحت آموزش فردی 9/3±46/46 و گروه تحت آموزش گروهی 23/1±7/48 سال بود. نتایج آزمون اندازههای تکراری تفاوت آماری معنیداری بین سطح اضطراب درونگروهی و بینگروهی در طی سه دوره شیمیدرمانی نشان نداد. نتیجهگیری:علیرغم تاثیر بالقوه شیمیدرمانی بر افزایش اضطراب بیماران، آموزش توانسته به حفظ اضطراب بیماران درسطحقبلازشروعشیمیدرمانیکمک نماید.مطالعات موجود بیشتر در خصوص شناسایی اثرات درازمدت آموزش گروهی در کاهش اضطراب بیماران نسبت به آموزشهای فردی مورد نیاز است.