نقش تعدیل‌کنندۀ اشتغال در رابطۀ بین کظم غیظ و سلامت روان در زنان شاغل و خانه‌دار

Abstract

سابقه و هدف: مطالعات منابع انسانی پیشرفتۀ مثبت گویای این مهم است که خشم و خصومت سلامت روان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و آنچنان می‌تواند برای سلامت روان مضر و مخرب باشد که سیر تأثیرگذاری آن تا مرز اختلالات روانی پیش می‌رود. از سویی اسلام نيز براى كنترل صحيح خشم، صفت «كظم غيظ» را به ‌کار برده و افراد را به فروخوردن و مديريت آن دعوت نموده است؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف نقش تعدیل‌کنندۀ اشتغال بر رابطۀ بین کظم غیظ و سلامت روان در زنان شاغل و خانه‌دار انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ مورد مطالعه زنان شاغل و خانه‌دار شهر تهران و کرج در سال تحصیلی 95-1394 بود که به‌روش نمونه‌گیری دردسترس 384 خانواده بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامۀ محقق‌ساختۀ کظم غیظ و پرسش‌نامۀ سلامت روان گلدنبرگ بود و برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین کظم غیظ و سلامت روان رابطۀ مثبت و معناداری وجود داشت (01/0>P) و شغل نیز اثر تعدیل‌کننده‌ای بر رابطۀ بین کظم غیظ و سلامت روان داشت. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش بیانگر اهمیت متغیّرهای اشتغال و کظم غیظ بر سلامت روان زنان شاغل و خانه‌دار است.

Keywords

• زنان؛ سلامت روان؛ شغل؛ کظم غیظ