Āmūzish-i Muḥīṭ-i Zīst va Tusi̒ah-i Pāydār (Aug 2016)
بررسی رابطه بین آگاهی، نگرش و رفتار حامی محیط زیست دانشجویان دختر دانشگاه قم
Abstract
رفتار حامی محیط زیست یکی از عوامل مؤثر حفظ محیط زیست است که به میزان زیادی به آگاهی محیط‌زیستی شهروندان بستگی دارد. این تحقیق بر اساس نظریه بامبرگ و موزر درباره عوامل تأثیرگذار بر رفتار محیط‌زیستی، تأثیر «آگاهی محیط‌زیستی» بر «نگرش» و «رفتار محیط‌زیستی» دانشجویان دختر دانشگاه قم را بررسی می‌کند. روش تحقیق پیمایشی و ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 370 نفر و روش نمونه گیری طبقه ای است. نتایج توصیفی تحقیق نشان میدهد: آگاهی بیشتر پاسخ‌گویان (9/57 درصد) درباره محیط زیست در حد متوسط است. نتایج استنباطی این تحقیق نشان میدهد بین متغیرهای «آگاهی محیط‌زیستی»، «نگرش محیط‌زیستی»، «تمایل به رفتار محیط‌زیستی» و «رفتارهای حامی محیط زیست» رابطه معنی‌دار وجود دارد؛ بین «منابع آگاهی‌بخش» و «آگاهی محیط‌زیستی» رابطه معنی‌دار نیست. «آگاهی محیط‌زیستی» بهصورت مستقیم، غیرمستقیم و کلی بر رفتار محیط‌زیستی تأثیر قابل‌قبولی دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان میدهد که سه متغیر مستقل باقی مانده در مجموع فقط 6/20 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می کنند. به طور کلی یافته‌های این تحقیق چارچوب نظری‌ای را که بر اساس آن مُدل تحقیق ترسیم شد تأیید می‌کنند. برای بهبود رفتارهای حامی محیطزیست لازم است منابع آگاهی‌بخش تقویت شوند؛ فرایند «جامعه پذیری محیط‌زیستی» به کمک همه سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی و خانواده‌ها انجام شود و کیفیت آموزش‌ها ارتقا یابند.
