بررسی اثر مونوفسفوریل لیپید A به عنوان یک ادجوانت کمکی بر روی پاسخ‌های ایمنی همورال علیه عفونت استافیلوکوکوس اورئوس در مدل موشی

Abstract

مقاله پژوهشیمقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل شایع عفونت‌های بیمارستانی است، بنابراین توسعه‌ی کاندید واکسن مناسب جهت پیشگیری از عفونت‌های ناشی از این باکتری ضروری است. پروتئین اتولیزین به عنوان یک فاکتور ویرولانس نقش مهمی در تقسیم باکتری دارد. مونوفسفوریل لیپید A (MPLA) به عنوان یک آگونیست Toll-like Receptor 4 در حال حاضر به عنوان ادجوانت یا کمک ادجوانت استفاده می‌شود. در این مطالعه پروتئین اتولیزین همراه MPLA به عنوان کاندید واکسن بررسی شد.روش‌ها: پروتئین نوترکیب اتولیزین با IPTG القاء و بوسیله‌ی ستون کروماتوگرافی Ni-NTA تخلیص شد. جهت افزایش ایمونوژنیسیته، دو فرم کوادجوانت مونوفسفریل لیپید A بیوژنیک و سنتتیک همراه با آلوم در چهار گروه موشی Balb/c فرموله شد. تزریقات سه بار با فواصل هر دو هفته به صورت زیر جلدی انجام شد. با استفاده از الایزا غیر مستقیم آنتی بادی توتال، ایزوتایپ IgG2a وIgG1 اندازه‌گیری شدند. در ادامه گروه‌های موشی با دوز CFU108×5 مورد چالش باکتریایی قرار گرفته و تعداد باکتری در ارگان‌های داخلی مورد سنجش قرار گرفت. سرانجام میزان بقاء حیوانات به مدت سی روز ارزیابی شد.یافته‌ها: آنتی‌بادی توتال و ایزوتایپ‌های IgG1 و IgG2a در گروه‌های موشی واکسینه شده در مقایسه با گروه شاهد، افزایش معنی‌داری داشتند. بار باکتریایی درارگان‌های داخلی (کبد، طحال و کلیه) و همچنین میزان مرگ و میر حیوانات در گروه‌های واکسینه بخصوص گروه‌های اتولیزین+آلوم+مونو فسفریل لیپید A بیوژنیک و اتولیزین+آلوم+مونو فسفریل لیپید A سنتتیک در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌دار نشان داد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که MPLA سنتتیک یک کاندید مناسب جهت بهبود پاسخ ایمنی علیه عفونت استافیلوکوکوس اورئوس بود.

Keywords

• استافیلوکوکوس اورئوس
• مونوفسفوریل لیپید a
• اتولیزین
• ایمونوژنیسیتی
• واکسن