Ṭibb-i Tavānbakhshī (Apr 2013)
علل نابینائی و کم بینائی در جامعه نابینایان و کم بینایان تحت حمایت سازمان بهزیستی استان اردبیل
Abstract
مقدمه و اهداف با توجه به اینکه اختلالات بینائی، هنوز هم یکی از مشکلات بهداشتی و درمانی کشورها می باشد، این مطالعه جهت تعیین علل نابینائی و کم بینائی در جامعه نابینایان تحت پوشش سازمان بهزیستی استان اردبیل انجام گرفت . مواد و روش ها این مطالعه به روش توصیفی و تمام شمار[1] انجام گردید. جامعه مورد بررسی، همه نابینایان و کم بینایان تحت حمایت بهزیستی، واقع در کلیه مناطق شهری و روستائی شهرستانهای استان اردبیل بودند. جمع آوری نمونه ها از ابتدای سال 91 آغاز و به مدت 7 ماه بطول انجامید. بر اساس ویرایش دهم طبقه بندی جهانی بیماریها ، افراد ابتدا جهت تعیین وضعیت بینائی (نابینائی یا کم بینائی)، توسط اپتومتریست ، معاینه و سپس جهت تعیین علت اصلی معلولیت بینائی، به چشم پزشک ، ارجاع شدند. اطلاعات جمع آوری شده ، در نرم افزار آماریSPSS-18 وارد و مورد بررسی ، قرار گرفت. یافته ها در این مطالعه403 نفر با میانگین سنی 36/14± 21/33 شرکت داشتند . از این تعداد 2/73 % نابینا و 8/26 %کم بینا، و براساس تفکیک جنسیتی 5/60 % مذکر و 5/39 % مونث بودند که در سه گروه سنی کمتر از 15 سال (2/11 %)، 15 تا 49 سال (7/76 %) و 50 سال و بالاتر (1/12 %) قرار گرفتند. محدوده سنی افراد مورد مطالعه از یک تا 78 سال بود . علل نابینائی و کم بینائی عبارت بودند از: آتروفی اپتیک 4/18 درصد، رتینیت پیگمنتوزا 8/16 درصد، بیماریهای قرنیه 4/12درصد، بیماریهای کوریورتینال4/9 درصد، کاتاراکت 9/8 درصد، گلوکوم 2/8 درصد، تایزیس بولبی 2/7 درصد، میوپی دژنراتیو 9/6 درصد، میکروفتالموس4 درصد، عیوب انکساری2/3 درصد، آلبینیسم 5/2 درصد و نیستاگموس 2 % نتیجه گیری در این مطالعه ، علل اصلی اختلالات بینائی، آتروفی اپتیک و رتینیت پیگمنتوزا بود ، لذا اقدامات پیشگیرانه ویژه می تواند در کاهش بروز معلولیتهای بینائی موثر باشد.
