Timokinon’un sıçanların pankreas dokusunda valproik asidin neden olduğu hasarı iyileştirmeye etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı timokinonun (TQ) valproik asit (VPA) kaynaklı pankreas hasarını önleme veya tedavi etmedeki potansiyel etkisinin, sıçanların pankreas dokusundaki gen ekspresyonlarının ve histopatolojik değişikliklerin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: 21 erkek Spraque-Dawley sıçanı 3 gruba ayrıldı (n = 7): Kontrol, VPA, VPA + TQ. Sıçanlar, 14 gün boyunca oral yoldan VPA (500 mg/kg/gün) ve TQ (50 mg/kg/gün) ile muamele edildi. Muamelenin 15. gününde, histon deasetilaz (HDAC1 ve HDAC2) genlerinin ekspresyon seviyelerinin analizi için pankreas dokusu çıkarıldı. Pankreas dokularındaki yapısal değişiklikler incelendi. Bulgular: VPA + TQ grubunun, VPA grubuna göre anlamlı derecede daha yüksek HDAC1 ve HDAC2 gen ekspresyonuna sahip olduğu görüldü. Ayrıca bulgularımız, TQ tedavisinin pankreas dokusunu VPA'nın HDAC1 ve HDAC2 gen ekspresyonu üzerindeki olumsuz etkilerine karşı koruyabildiğini göstermektedir. Ayrıca TQ NADPH oksidaz-4 (NOX-4) ve kaspaz-3 (CAS-3) düzeylerini de düşürdü. VPA+TQ grubunda VPA grubuna göre oksidatif stres azaldı, antioksidan aktivite arttı ve histopatolojik değişiklikler azaldı. VPA'nın neden olduğu pankreas hasarı, TQ'nun antioksidatif ve antiapoptotik etkileri nedeniyle hafifletildi. Sonuç: TQ, VPA'nın neden olduğu pankreas hasarının şiddetini azaltmada faydalı olabilir.

Keywords

• thymoquinone
• valproic acid
• apoptosis
• toxicity
• hdac1/2
• timokinon
• valproik asit
• apoptoz
• toksisite
• hdac1/2