مجله علوم و فنون هسته‌ای (Sep 2002)
جداسازی یون کلراید از محلول اورانیوم‌دار (لیچ لیکور) و تاثیر آن بر استخراج و اندازه‌گیری اورانیوم
Abstract
در این کار پژوهشی آنیونهای کلراید و سولفات در محلولهای اورانیوم‌داری که در محیط اسید سولفوریک با آب دریا تهیه شده بودند، به وسیله نیترات سرب تجارتی و اسید هیدروفلوئوریک 40%، با شیوه‌های مختلف رسوب‌گیری کاهش داده شدند. با کم‌شدن غلظت یون کلراید در این محلولها، از رقابت نسبی میان اورانیوم و عناصر دیگر در اشغال ظرفیت‌های حلال آلی کاسته شـد. درنتیجه در محیط نیتراته، مقدار اورانیوم بیشتری به حلال آلی تری‌بوتیل فسفات (TBP) نرمال منتقل شد که پس از بازگشت به محیط آبی با ایجاد کمپلکس فروسیانور اورانیل به روش رنگ سنجی اندازه‌گیری شد. در جریان این مطالعه، مزاحمت یون فلوئوراید مدنظر قرارگرفت و در کار جداگانه تاثیر مقادیر مختلف NaF بر غلظتهای ثابت نیترات‌اورانیل خالص به وسیله این کمپلکس به روش رنگ‌سنجی بررسی شد. مقایسه نتایج نشان دادند که در روش رسوب‌گیری مرحله به مرحله یون کلراید، پدیده مزاحمی از ناحیه یون فلوئوراید دراستخراج اورانیوم مشاهده نمی‌شود، اما در روش یک مرحله‌ای، اورانیوم با درصد کمتری نسبت به قبل از جداسازی کامل کلراید، به‌روش ICP بدست آمد. مشاهده آثار مثبت در بررسیهای تجزیه و تحلیلی، بستر مناسبی را برای بررسی تولید کیک زرد (با درجه خلوص بالا) فراهم‌آورد. این روش با ویژگیهای ساختاری گنبدهای نمکی معادن اورانیوم در بندرعباس مناسبت دارد و استفاده از آن در اینگونه موارد توصیه می‌شود. در این کار، جداسازی موفقیت‌آمیز عنصر مولیبدنیوم از اورانیوم نیز مورد توجه قرار گرفته است.
