روانشناسی بالینی و شخصیت (Jun 2024)
اختلالات روانپزشکی و بدکارکردی های جنسی
Abstract
بدکارکردیهای جنسی، از شیوع بالایی در بیماران روانپزشکی برخوردار هستند. این بدکارکردی ها، ممکن است به دلیل آسیب‌شناسی و یا رویکردهای دارودرمانی اختلالات روانپزشکی شکل بگیرند. مطالعات متعددی به بررسی رابطه بین بدکارکردی های جنسی و اختلالات روانپزشکی پرداختهاند. در این مطالعه مروری سعی شده است با بررسی پژوهش‌های متعدد انجام شده در این حوزه، این رابطه و ابعاد آن بررسی گردند. به طور کلی، نتایج مطالعات نشان دهنده نقش موثر اختلالات روانپزشکی و داروهای مصرفی در شکل گیری بدکارکردی های جنسی می‌باشند. علایم مثبت اسکیزوفرنی (مانند سایکوز و توهمات) و علائم منفی آن (مانند فقدان احساس لذت)، ممکن است به شکل منفی باعث اختلال در روابط بین‌فردی و روابط جنسی گردند. افسردگی و اختلالات خلقی ممکن است بر میل جنسی، برانگیختگی جنسی، ارگاسم و عملکرد نعوظ تأثیر بگذارند. داروهای ضدافسردگی کلاسیک نسبت به ضدافسردگی های نسل دوم، اثرات جانبی بیشتری بر کارکردهای جنسی دارند. همچنین، اختلالات اضطرابی بر بدکارکردی های جنسی مانند اختلال میل جنسی، عملکرد نعوظ و مشکلات ارگاسم تأثیر می گذارند. بیماران دارای اختلالات خوردن، ممکن است از مشکلات جنسی رنج ببرند. اختلالات شخصیت، به‌ویژه اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت نمایشی با بدکارکردی های جنسی ارتباط دارند. علیرغم تمامی این نتایج، مطالعه در این حوزه دارای محدودیت‌های روش‌شناسی اساسی می‌باشد که باید در مطالعات آتی، مورد توجه قرار گیرد.
Keywords
