گونه‌شناسی مدل‌های نوآوری باز در سازمان‌های فضایی دنیا

Abstract

صنایع فضایی به جهت وجود پیچیدگی‌های متعدد، مدل‌های متفاوتی را نسبت به صنایع تولیدی با پروژه‌های کوچک، برای نوآوری باز بکار می‌گیرند. عدم بکارگیری مدل نوآوری باز مناسب و سازگار با پیچیدگی‌ها در صنعت فضایی کشور، منجر به کاهش نوآوری اثربخش می شود. در این تحقیق، تلاش شده است با استفاده از متدولوژی فراترکیب و بررسی منابع معتبر بین المللی، گونه‌شناسی مدل‌های نوآوری باز صنایع فضایی دنیا انجام گیرد. شناخت دقیق نوع نوآوری باز مورد نیاز صنعت فضایی کشور، گام اساسی در طرح‌ریزی حرکت به سمت یک کشور فضایی توسعه یافته است. در این مقاله در نهایت 68 کدگزینشی، 25 مقوله و 5 مضمون کلیدی و 3 گونه استخراج شده در تحقیق، ارائه می‌شود. نوآوری باز مبتنی بر جمع‌سپاری، نوآوری باز مبتنی بر همکاری‌های مشترک و نوآوری باز مبتنی بر برون‌سپاری، گونه‌هایی هستند که در این تحقیق شناسی شدند. در این تحقیق مشخص شد نوآوری باز در سازمان‌های فضایی پیشرو، بیشتر مبتنی بر استفاده از جمع‌سپاری برای حل مسأله‌ها است تا اینکه صرفا بر مبنای برون‌سپاری باشد. سازمان‌های فضایی نوظهور نیز بیشتر تلاش می‌کنند تا از همکاری مشترک با صنایع و دانشگاه‌ها بهره می‌گیرند تا اینکه مستقلاً با یک صنعت و یا یک دانشگاه وارد قرارداد شوند.

Keywords

• گونه شناسی
• نوآوری باز
• برون‌سپاری
• کنسرسیسوم
• جمع‌سپاری