Nowy model działań diagnostyczno – resocjalizacyjnych wobec nieletnich w środowisku instytucjonalnym w perspektywie założeń twórczej resocjalizacji

Abstract

Artykuł dotyczy nowego modelu działań diagnostycznych i resocjalizacyjnych wobec nieletnich w środowisku instytucjonalnym. Proces resocjalizacji nieletnich ma określone uwarunkowania, a jego przebieg zależy od wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Dynamika tego zjawiska pozostaje w ścisłym związku ze zmianami społeczno – kulturowo – ekonomicznymi, jakie pojawiają się w otaczającej rzeczywistości. Koniecznością staje się zatem systematyczne modyfikowanie działań diagnostycznych oraz wychowawczych, tak aby skuteczność prowadzonych oddziaływań była jak najwyższa. Podstawy teoretyczne prezentowanego modelu tworzy koncepcja poznawczo – behawioralna. Proponowane tu rozwiązania są na tyle uniwersalne, że mogą być zastosowane w pracy zespołów wychowawczych funkcjonujących w różnych instytucjach wychowawczych.

Keywords

• nieprzystosowanie społeczne nieletnich
• diagnoza resocjalizacyjna
• efektywność procesu resocjalizacji