پژوهش در نشخوارکنندگان (Nov 2018)
اثر جایگزینی کنجاله سویا با دانه سویای خام، اکسترود شده و برشتهشده بر عملکرد پروار، فراسنجههای تخمیر شکمبهای، قابلیت هضم ظاهری و رفتار تغذیهای در برههای نر افشاری
Abstract
چکیده سابقه و هدف: دانه های روغنی به منظور تامین همزمان انرژی و پروتئین در تغذیه نشخوارکنندگان استفاده میشوند. برای از بین بردن مواد ضدتغذیهای و افزایش پروتئین عبوری، بایستی دانههای روغنی فرآوری شوند و استفاده از حرارت، رایجترین روش فرآوری دانه سویاست. هدف اصلی از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر جایگزینی دانه سویای خام، اکسترود شده و برشته شده با کنجاله سویا بر عملکرد پروار، فراسنجههای شکمبهای، قابلیت هضم ظاهری و رفتار تغذیهای در برههای نر افشاری بود. مواد و روشها: چهل و دو راس بره نر نژاد افشاری 3 الی 4 ماهه با وزن اولیه 2±30 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار و هر تیمار با 6 تکرار، بمدت 74 روز شامل 14 روز دوره عادتدهی و 60 روز دوره نمونهگیری استفاده شد. جیرههای غذایی با مقادیر انرژی و پروتئین یکسان و نسبت علوفه به کنسانتره 30 به 70 تنظیم شدند. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل: تیمار 1: جیره پایه حاوی 15 درصد کنجاله سویا، تیمار 2: جایگزینی 5/7 درصد از کنجاله سویا با سویای خام در جیره پایه، تیمار 3: جایگزینی تمام کنجاله سویا با سویای خام، تیمار 4: جایگزینی 5/7 درصد از کنجاله سویا با سویای اکسترود شده، تیمار5 : جایگزینی تمام کنجاله سویا با سویای اکسترود شده، تیمار 6 : جایگزینی 5/7 درصد از کنجاله سویا با سویای برشته شده، تیمار7 : جایگزینی تمام کنجاله سویا با سویای برشته شده بود. خوراک مصرفی بصورت روزانه و وزن برهها هر هفته یکبار تا سن کشتار اندازهگیری شد. یافتهها: بر اساس نتایج پژوهش، ماده خشک مصرفی تحت تاثیر جیرههای آزمایشی قرار گرفت (01/0P<)، به طوری که جیره حاوی 15 درصد سویای برشته شده با میانگین 799/1 کیلوگرم در روز بیشترین ماده خشک مصرفی را نشان داد. جیرههای غذایی تاثیر معنیداری بر افزایش وزن روزانه داشتند (05/0P<). استفاده از 5/7 درصد دانه سویای اکسترود شده و 15 درصد دانه سویای برشته شده باعث افزایش وزن روزانه نسبت به جیره حاوی 15 درصد کنجاله سویا و 15 درصد سویای خام گردید (05/0P<). استفاده از دانه سویای اکسترود شده و برشته شده در تمام سطوح نسبت به کنجاله سویا و دانه سویای خام ضریب تبدیل غذایی را کاهش داد (01/0P<). تاثیر جیرههای آزمایشی بر قابلیت هضم دیواره سلولی بدون همی سلولز معنیدار بود (05/0P<) اما بر قابلیت هضم مادهی خشک، پروتئین خام و مادهی آلی معنیدار نبود. غلظت مولی اسیدهای چرب فرار شکمبه و رفتار تغذیهای برهها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از دانه سویای اکسترود شده و برشته شده با بهبود افزایش وزن روزانه، کاهش ضریب تبدیل غذایی و افزایش قابلیت هضم مواد مغذی موجب افزایش عملکرد برههای افشاری گردید.
Keywords