نيمرخ ناهنجاريهاي بدني (استخواني) ورزشکاران پرورش اندام

Abstract

چكيده مقدمه و هدف: ناهنجاريهاي وضعيتي معمولا به دليل استفاده غير استاندارد از بدن حاصل مي شود كه متاسفانه نه تنها باعث بد شكلي بدن بلكه عوارض بسياري نيز به دنبال دارد. هدف از این تحقیق بررسی نوع و میزان ناهنجاری های بدنی در ورزشکاران رشته پرورش اندام بود. مواد و روش ها: ناهنجاريهاي وضعيتي تعداد 118 نفر از ورزشكاران رشته پرورش اندام به وسیله صفحه شطرنجی و درج در فورم ارزیابی مورد بررسی قرار گرفت . از مجذورخی براي آناليز داده ها استفاده شد. نتایج: در كل تعداد 874 ناهنجاري وضعيتي در 118 بدنساز مورد مطالعه مشاهده شد. بطور ميانگين هر ورزشكار حدود 5/7 ناهنجاري داشت. در خصوص نوع ناهنجاري، چرخش داخلی شانه شايعترين نوع ناهنجاری بود (4/10%) و بعد از آن لوردوز کمری (61/9%)، تيلت قدامي لگن (65/8 %) ، شانه افتاده (23/8 %)، کایفوز (78/7%) متداولترين ناهنجاريها بودند. اختلاف معناداری بین میزان ناهنجاری های تنه و سر با اندام فوقانی (01/0>P ) و اندام تحتانی (05/0> P) مشاهده شد، اما بین میزان ناهنجاری های اندام تحتانی و فوقانی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0> P). بحث و نتیجه گیری: درمجموع مي توان نتيجه گيري كرد كه میزان ناهنجاری ها در ورزشکاران رشته پرورش اندام بالا می باشد كه بايست در مطالعاتي آتي دلايل بروز اين ناهنجاريها بررسي شود و اين زنگ خطري براي ورزشكاران اين رشته محسوب مي شود، لذا مربيان بايد تمهيداتي بینديشند كه میزان اين ناهنجاريها را کاهش دهند. كليد واژه هاي فارسي:‌ ناهنجاري وضعيتي، ورزشکاران پرورش اندام،