Zakres przestrzenny lokalnych systemów osadniczych jako czynnik kształtujący metodykę diagnozy społeczno-ekonomicznej w programach rewitalizacji

Abstract

Zmiany społeczne i gospodarcze, których doświadczają gminy w ostatnich latach sprawiają, że wiele lokalnych systemów osadniczych ulega stopniowej erozji w najsłabszych punktach układów osadniczych. W przypadku lokalnych systemów osadniczych, zamkniętych obszarem administracyjnym jednej gminy, w programie rewitalizacji można wykorzystać pełen potencjał gminy, jednak konieczność uchwycenia zróżnicowania wewnątrzmiejskiego powoduje powstanie dylematów metodycznych związanych z zakresem przestrzennym diagnozy społeczno-ekonomicznej przeprowadzanej na potrzeby programów rewitalizacji. Celem artykułu jest przedstawienie wniosków dotyczących wyboru sposobu podziału obszaru analizy w związku ze specyfiką lokalnego systemu osadniczego.

Keywords

• programy rewitalizacji
• delimitacja obszarów rewitalizacji
• diagnoza społeczno-ekonomiczna