پژوهشهای حقوقی (Nov 2022)
مداخلات زودرس در سیاست جنایی ایران، انگلستان و آمریکا
Abstract
بزهکاری اطفال و نوجوانان یکی از چالش‌های عمده سیاست جنایی کشورها را تشکیل می‌دهد. شروع بزهکاری از سنین پایین، استمرار و دوام آن را در آینده موجب گردیده و مقاومت بیشتری را در برابر پاسخ‌های جامعه موجب می‌شود. از همین رو طراحی و اجرای برنامه‌های پیشگیرانه از دوران قبل از تولد و پس از آن و در سنین رشد نسبت به اطفال و والدین آنها می‌تواند در خنثی‌سازی عوامل خطر مؤثر بوده و احتمال بروز رفتارهای انحرافی و پرخطر را در همان سنین کاهش دهد. عوامل خطر، عواملی هستند که خطر بروز آتی، تکرار، مقاومت یا طول مدت بزهکاری را افزایش می‌دهند. کشورهای آمریکا و انگلستان مداخلات زودرس را به‌طور نظام‌مند و با کمک‌هایی که از سوی دولت در جهت تأمین هزینه‌های اجرایی برنامه‌ها صورت می‌گیرد، اجرا نموده و نتایج مثبتی را در کاهش نرخ جرائم اطفال و نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر در آینده داشته‌اند. انعطاف‌پذیری برنامه‌ها با اهداف ترسیمی برای گروه هدف، آموزش مجریان برنامه و توجیه دقیق آنها در راستای اهداف برنامه و کیفیت اجرای آن، بهبود یا اصلاح ساختار خانواده، مشارکت دادن والدین و مربیان و حساس نمودن ایشان در قبال تشخیص و واکنش مناسب در مقابل رفتارهای پرخطر اطفال و نوجوانان از ویژگی‌های مهم برنامه‌های مذکور است. این پژوهش از جهت نوع، کاربردی بوده و درصدد است تا به شیوه توصیفی به بررسی اقسام مداخلات زودرس در سه کشور ایران، انگلستان و آمریکا پرداخته و برنامه‌های اجرا شده و نتایج آن را مورد ارزیابی قرار دهد. با ارزیابی برنامه‌های مذکور می‌توان به این سؤال پاسخ داد که سیاست جنایی با چه رویکردی می‌تواند در حوزه پیشگیری زودرس موفق عمل کند.
Keywords
