حذف بیس فنل A از محیط‌های آبی با استفاده از نانولوله‌های کربنی چندجداره

Abstract

اهداف ترکیبات مختل­‌کننده­ غدد درون­‌ریز گروهی از آلاینده­‌های خطرناک و پیچیده­ شناخته‌شده در فاضلاب و منابع آبی محسوب می­‌شود. بیس فنل A یکی از این ترکیبات است که می­‌تواند مشکلات زیست­‌محیطی و بهداشتی جبران­‌ناپذیری را ایجاد کند.مواد و روش ها در این مطالعه حذف بیس فنل A با استفاده از نانولوله­‌های کربنی چندجداره از محیط­‌های آبی در یک سیستم ناپیوسته بررسی شد. همچنین تأثیر متغیرهای pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه بیس فنل A بر کارایی حذف بررسی شد. غلظت ماده مذکور در نمونه­‌ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 280 نانومتر تعیین شد. یافته ها طبق نتایج به‌­دست‌آمده مشخص شد که بیشترین کارایی حذف بیس فنل A با استفاده از این جاذب در زمان تماس 60 دقیقه، 7=pH، غلظت بیس فنل 20 میلی‌گرم بر لیتر و غلظت جاذب 400 میلی‌گرم بر لیتر برابر با 95درصد است و حداکثر ظرفیت جذب ماده جاذب 6/111 mg/g تعیین شد. همچنین مشخص شد که داده‌­های به­‌دست‌آمده از مدل ایزوترمی لانگ‌مویر و مدل سینتیکی شبه‌درجه دوم تبعیت می­‌کند.نتیجه گیری نتایج به­‌دست آمده نشان داد که نانولوله­‌های کربنی چندجداره توانایی بالایی در جذب بیس فنل A دارد و می‌­توان از آن به‌­عنوان جاذب مناسب در حذف بیس فنل A استفاده کرد.

Keywords

• بیس فنل a
• نانولوله‌های کربنی چندجداره
• ایزوترم جذب