Ṭibb-i Tavānbakhshī (Feb 2022)
مدلیابی ساختاری سلامت اجتماعی، جسمانیروانی و ارزشگذاری به تصویر بدنی با میانجیگری سلامت معنوی در کیفیت زندگی سالمندان
Abstract
زمینه و هدف سلامت اجتماعی، سلامت جسمانی-روانشناختی و معنوی از ابعاد سلامت هستند و کیفیت زندگی از مهمترین شاخصهای توسعه انسانی است. متغیرهای فراوانی میتوانند در ادراک و احساس کیفیت زندگی سالمندی نقش داشته باشند. از این رو، آگاهی از کیفیت زندگی سالمندان برای انجام مداخلات صحیح مراقبتی و حمایتی ضروری است. این مطالعه با هدف طراحی الگوی سلامت اجتماعی، جسمانیروانی و ارزشگذاری به تصویر بدنی با نقش میانجی سلامت معنوی در کیفیت زندگی سالمندان شهر تهران انجام شد.مواد و روشها مطالعه توصیفیتحلیلی، گذشتهنگر با رویکرد مدلیابی ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل یک میلیون سالمند ساکن شهر تهران بود. نمونهگیری در دو مرحله بهصورت خوشهای و در دسترس برای انتخاب پارکهای مناطق 22گانه و 270 سالمند (با فرمول تاباکینگ فیدل) انجام شد. دادهها با شاخصهای آمار توصیفی و مدلیابی ساختاری با تکنیک تحلیل مسیر و تحلیل عاملی تأییدی در نسخه 22 نرمافزار SPSS22 و Amos تجزیهوتحلیل شدند.یافتهها افرادی که وارد مطالعه شدند، 132 مرد و 138 زن سالمند بین 60 تا 70سال بودند. خروجی دادهها نشان داد متغیر کیفیت زندگی به ترتیب با سلامت جسمانیروانی(B=0/084, PP گزارش شده است.نتیجهگیری سطح کیفیت زندگی سالمندان پارکهای سطح شهر تهران با توجه به سلامت اجتماعی، جسمانیروانی و سطح ارزشگذاری به بدن به واسطه نمرات بالای سلامت معنویشان، در حد متوسط و خوب گزارش شده است. بنابراین سلامت معنوی متغیر مهمی در کیفیت زندگی دوره سالمندی این گروه بوده است.
Keywords