تأثیر تمرین شنا بر سلول‌های گانگلیونیک و میزان بیان پروتئین NeuN در گانگلیون ریشۀ خلفی رت‌های نر ویستار

Abstract

یکی از نشانگرهای تمایز نرونی، پروتئین‌ NeuN است که در نرون‌های ‌بالغ بیان می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر 20 روز تمرین استقامتی شنا بر پروتئین NeuN و تعداد سلول‌های گانگلیونیک در گانگلیون ریشه خلفی موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار بود. در این پژوهش تجربی 16 رت‌ با 6 هفته سن نر ویستار با وزن 250-200 گرم به عنوان نمونه پژوهش از مرکز نگهداری حیوانات آزمایشگاه پاستور تهیه و به‌طور تصادفی به دو گروه (کنترل و تجربی) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 20 روز فعالیت شنا (30 دقیقه در روز برابر با 65 درصد Vo2max) را انجام دادند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات بیهوش و گانگلیون ریشه خلفی مناطق اندام تحتانی آن‌ها جداسازی شد. برای ارزیابی جمعیت گانگلیونیک و پروتئین NeuN به‌ترتیب از تست کریزیل ویوله و ایمونوهیستوشیمی استفاده شد ، از آزمون آماری t مستقل برای تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تمرین استقامتی شنا باعث افزایش معنی‌داری در بیان پروتئین NeuN می‌شود (p <0.05). علاوه بر این، تعداد سلول‌های گانگلیونیک در گروه تمرین‌ ورزشی استقامتی شنا افزایش معناداری را نشان داد (p <0.05). این مطالعه برای اولین‌بار نشان داد که تمرین‌ شنا موجب افزایش تعداد سلول‌های حسی و همچنین افزایش تمایز آنها و در نتیجه توسعه نرون‌های حسی بالغ در گانگلیون ریشه خلفی نخاع می‌شود.

Keywords

• پروتئین neun
• تمرین شنا
• گانگلیون ریشه خلفی
• نرونهای حسی