تطابق و عدم تطابق بین تسلط فرا انگیزشی و نوع ورزش: رویکرد نظریة بازگشتی

Abstract

این مطالعه نظریة بازگشتی را به­کار برد تا به تعیین اولویت­های ورزشی و تمرینی در ورزش­های استقامتی و انفجاری بپردازد. در این راستا مقیاس تسلط هدف­محور بین 166 ورزشکار رشته­های استقامتی (ورزش­های دوچرخه سواری، قایق­رانی، شنا و دوهای استقامتی) و انفجاری (ژیمناستیک و بسکتبال) توزیع شد. پس از بررسی نرمال بودن داده­ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، داده­ها با آزمون آماری تی مستقل تحلیل شد. یافته­ها حاکی از تفاوت معنادار بین ورزش­های استقامتی و انفجاری در متغیرهای انگیختگی گریز و جدیت بود. همچنین نتایج نشان داد، انتخاب افراد برای مشارکت واقعی در ورزش­های انفجاری با سبک زندگی فعالیت محوری مرتبط است درحالی­که انتخاب افراد برای مشارکت واقعی در ورزش­های استقامتی با سبک زندگی هدف­محوری مرتبط است. این یافته­ها به­طور کامل اصول موجود در نظریة بازگشتی را تأییدکرد.

Keywords

• مشارکت ورزشی
• ورزش های استقامتی
• ورزش های انفجاری