Journal of Mashhad Dental School (Sep 2012)
ارزیابی ریزنشت ترمیمهای Core max II در دندانهای مولر شیری پالپوتومی شده: یک مطالعه آزمایشگاهی
Abstract
مقدمه: معمولترین موادی که جهت ترمیم و بازسازی دندانهای شیری در دندانپزشکی کودکان به کار رفته است، شامل کامپوزیت رزین ها، گلاس آینومرها، آمالگام و کرونهای استنلس استیل میباشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان ریزنشت Core max II (نوعی کامپازیت رزین) در ترمیم دندان های مولر شیری پالپوتومی شده بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی30 عدد دندان مولر شیری کشیده شده انتخاب شدند. بعد از تمیز کردن، دندانها پالپوتومی شدند و حفرات توسط لایهای از زینک فسفات به عنوان لاینر پوشیده شدند. سپس حفرات MOD به عرض دو سوم بعد باکولینگوالی از راس کاسپ ها، در حالی که کف باکس در ناحیه CEJ بود، تهیه شدند. دندانها به دو گروه پانزده تایی تقسیم شدند. دندانها در گروه A با آمالگام و در گروه B با Core max II ترمیم شدند. هر دو گروه به مدت 2 روز در دستگاه دهان مصنوعی به مدت یک هفته در انکوباتور قرار گرفتند. آپکس دندانها با موم بسته شدند و به جز قسمت ترمیم شده و یک میلیمتر ورای آن با دو لایه و ارنیش پوشانده شدند. نمونه‌ها در یک نوع ماده رنگی با نام فوشین بازی 20% غوطه ور شدند. ریشه دندانها از mm 3 CEJ قطع شدند و دندانها در اپوکسی رزین تا mm 1 زیر CEJ مانت شدند. بعد از 24 ساعت همه نمونه‌ها به صورت مزیو دیستالی برش داده شدند. نمونه‌ها توسط استرئومیکروسکوپ برای بررسی میزان ریزنشت بررسی شدند. برای تحلیل نتایج از آزمون Mann-Whitney u test استفاده گردید. یافتهها: شدت نفوذ رنگ در دندانهای ترمیم شده بدون ریزنشت در گروه A و B با هم برابر بودند. این دو ماده ترمیمی، در موارد ریزنشت تا نصف ضخامت دیواره جینجیوالی و همچنین ریزنشت تا تمام ضخامت دیواره جینجیوالی تفاوتی اندکی نشان دادند. شدت نفوذ رنگ در دندانهای ترمیم شده وقتی ریزنشت در دیواره اگزیالی منتشر شده بود، در گروه A و B با هم برابر بودند. تفاوت بین میزان ریز نشت در آمالگام و Core max II معنیدار نبود (05/0P
