Relationship Between Epicardial Fat Thickness and Cardioversion Success in Patients with Atrial Fibrillation / Atriyal Fibrilasyon Hastalarında Epikardiyal Yağ Kalınlığı ile Kardiyoversiyon Başarısı Arasındaki İlişki

Abstract

Objective: Epicardial fat tissue is known to be arrhythmogenic. In this study we aimed to evaluate if this arrhythmogenic effect affects cardioversion (CV) success in patients with atrial fibrillation (AF).Materials and Method: We studied 100 AF patients treated with CV in order to restore sinus rhythm. Patients were divided into two groups; Group 1 patients were successfuly restored sinus rhythm and group 2 were failed to restore sinus rhythm. Demographic characteristics of study population, standard 2 dimensional Doppler and tissue Doppler echocardiographic findings were recorded.Results: There were 94 patients (59.5±14.1, years) in group 1 and 6 patients (59±8.7, years) in group 2. There were no differences between the two groups in terms of patient demographics. Basic echocardiographic parameters suchas left atrial diameter, left ventricular diameter, septal thicness, ejection fraction, and left ventricular mass index were also similar between two groups. Epicardial fat thickness (EFT) was higher in group 2 patients (p=0.002).Conclusion: Increased epicardial fat thickness found to be related with reduced CV success rates in the AF patients.Amaç: Epikardiyal yağ dokusunun aritmojenik etkileri bilinmektedir. Bu çalışmada bu aritmojenik etkinin kardiyoversiyon (KV) başarısı üzerine olan etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya sinüs ritminin sağlanması amacıyla KV uygulanan 100 atriyal fibrilasyon (AF) hastası alınmıştır. Hastalar iki gruba ayrıldı; sinüs ritmi sağlanan hastalar grup 1, sağlanamayan hastalar grup 2 olarak değerlendirildi. Çalışma popülasyonunun karakteristik özellikleri, standart 2 boyutlu ekokardiyografik ölçümler ve doku doppler ölçümleri kaydedildi. Bulgular: Grup 1’de 94 ( ortalama yaş 59,5+-14,1) grup 2’de 6 (ortalama yaş 59+-8,7) hasta vardı. Temel hasta özellikleri açısından gruplar arasında fark yoktu. Sol atriyum çapı, sol ventrikül çapları, septal duvar kalınlıkları, ejeksiyon fraksiyonu ve sol ventrikül kitle indeksi gibi ekokardiyografik parametreler açısından her iki grup benzerdi. Epikardiyal yağ kalınlığı (EYK) grup 2 hastalarda daha yüksekti (p=0,002). Sonuç: Artmış EYK, AF hastalarında KV başarı oranlarında azalma ile ilişkili bulunmuştur.

Keywords

• epicardial fat thickness; atrial fibrillation; cardioversion
• epikardiyal yağ kalınlığı; atriyal fibrilasyon; kardiyoversiyon