Implementatie van niet-reanimeerbeleid op afdelingen acute geriatrie van Vlaamse ziekenhuizen in 2002 nog niet voltooid

Abstract

Deze studie beschrijft de beschikbaarheid en historische ontwikkeling van niet-reanimeer (NR) beleid op afdelingen voor acute geriatrie in ziekenhuizen in Vlaanderen. Via een gestructureerde postenquête, verstuurd naar alle diensthoofden geriatrie in Vlaanderen in 2002 (N=94), werd de aanwezigheid, ontwikkeling en implementatie van NR-beleid (richtlijnen en codebladen) op de afdeling voor geriatrie bevraagd. Het responspercentage bedroeg 76,6%. De ontwikkeling van NR-beleid startte in 1985, en nam sterk toe in de jaren 1997 en 2001. In 2002 was op 86,1% van de afdelingen een NR-beleid aanwezig, meestal in de vorm van zowel institutionele richtlijnen als patiënt-specifieke codebladen. Het initiatief tot en de ontwikkeling van het NRbeleid kwam vooral tot stand vanuit het ziekenhuis. De formulieren waren niet gestandardiseerd en er was zelden plaats om de mate van betrokkenheid van de patiënt in het besluitvormingsproces te noteren. In vergelijking met andere landen kwam in Vlaanderen de ontwikkeling van NRrichtlijnen en -codebladen op ziekenhuisafdelingen voor acute geriatrie laat op gang. Het was nog steeds onvolledig in 2002. De documenten verschilden sterk qua inhoud en doel en waren eerder de uitdrukking van een defensieve houding van de instelling dan een instrument om de betrokkenheid van patiënten in beslissingen rond het levenseinde aan te moedigen.

Keywords

• cardiopulmonaire resuscitatie
• nietreanimeerbesluiten
• ouderen
• reanimatiebeleid
• ziekenhuisopnames