منظر دیسیپلینی میان‌رشته‌ای است و در تحلیل فضا، تنها کالبد و فیزیک فضا را مورد توجه قرار نمی‌دهد، بلکه همواره در پی درک و شناخت کلیت و شخصیت فضایی است که در اثر تعامل و کنش و واکنش عوامل بیشمار اجتماعی، تاریخی، هویتی، فعالیتی، کالبدی و امثال آن‌ها شکل گرفته‌است. امروزه بسیاری از فضاهای شهری، کیفیت‌های منظرین خود را از دست دادهاند حتی شهرهایی که به لحاظ تاریخی سابقه درخشانی در خلق فضاهای با کیفیت و با معنا داشته‌‌اند نیز بسیاری از کیفیات فضایی و منظرین خود را از دست دادهاند. این پژوهش بر آن است تا با مطالعه منابع کتابخانه‌ای و تاریخی و بررسی میدانی منظر تاریخی دو شهر سمنان و دامغان، به عنوان شهرهایی که به لحاظ تاریخی در خلق فضاهای شهری موفق بوده‌اند، و با بررسی و تحلیل چندین فضا از این دو شهر به عنوان نمونه موردی، علت یا علت‌های افول منظر در شهرهای ایرانی را شناسایی کند.
