بررسی ارتباط سواد سلامت و کیفیت ‌زندگی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهرستان کاشمر

Abstract

مقدمه و هدف: شناسایی افراد با سواد سلامت ناکافی، بویژه در بین کارکنان ‌سیستم ‌بهداشت ‌و ‌درمان، از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین کیفیت‌زندگی ‌شغلی آنها یکی ‌از عوامل ‌مهم جهت اطمینان از پایداری‌ نظام‌ سلامت معرفی شده ‌است. ‌به نظر می‌رسد ارتباط بین کیفیت‌‌زندگی و سواد سلامت پرستار‌ان عامل ‌مهمی در دستیابی به سطح بالایی از کیفیت ‌مراقبت باشد. هدف این مطالعه، تعیین ارتباط سواد سلامت با کیفیت‌زندگی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهرستان کاشمر در سال 1397 می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی از نوع همبستگی بر روی 230 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهید مدرس و حضرت ابوالفضل(ع) که در سال 1397 از طریق سرشماری انتخاب شده بودند، انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک، پرسش‌نامه سنجش سواد سلامت ایرانیان (HELIA) و پرسش‌نامه کیفیت‌زندگی (WHOQOL-BREF) توسط پرستاران واجد شرایط تکمیل شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزیه ‌و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی پرستاران 6.82±31.3 سال بود که جامعه آماری را 37.4 درصد مرد و 62.6 درصد زن تشکیل دادند. طبق یافته‌ها، 8.3 درصد دارای سوادسلامت ناکافی، 52.6 درصد دارای سوادسلامت کافی و 39.1 درصد دارای سواد سلامت عالی بودند. میانگین نمره سوادسلامت 10.65±80.98 (در سطح کافی) و میانگین نمره کیفیت‌زندگی 11.55±65.39 (در حد متوسط) بود که بیشترین امتیاز کیفیت‌زندگی به ترتیب مربوط به بعد جسمانی، اجتماعی، روانشناختی و محیطی بوده است. آزمون ضریب همبستگی (اسپیرمن) نشان داد که بین سطح سواد سلامت و ابعاد چهارگانه کیفیت‌زندگی رابطه معنی‌داری از لحاظ آماری وجود دارد ( نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های مطالعه حاضر، ارتباط مستقیمی بین سواد سلامت و ابعاد مختلف کیفیت‌زندگی پرستاران وجود دارد لذا تأکید بیشتر بر اهمیت ویژه سواد سلامت و کیفیت‌زندگی در بعد سیاست‌گذاری‌های نظام سلامت و بهبود کیفیت خدمات بیش از پیش ضروری می‌باشد. با برنامه‌ریزی و طراحی برنامه‌های مفید در زمینه سواد سلامت متناسب با پرستاران می‌توان جهت توسعه مهارت‌های سواد سلامت در جامعه گامی مؤثر برداشت و کیفیت زندگی پرستاران را ارتقاء داد.

Keywords

• سواد سلامت
• کیفیت‌زندگی
• پرستار
• بیمارستان