Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism (Dec 2010)
Analiza alleli HLA klasy 2 i przeciwciał przeciw antygenom komórek B jako dowód na nieautoimmunologiczną patogenezę cukrzycy w zespole Wolframa
Abstract
Wprowadzenie: Zespół Wolframa to zespół objawów, którego klinicznie kryterium rozpoznania stanowi współistnienie cukrzycy z atrofią nerwu wzrokowego, ujawniające się przed 15 r.ż. Uważa się, iż cukrzyca obecna w tym zespole jest wyrazem selektywnej utraty komórek ? trzustki oraz upośledzonej sekrecji insuliny i posiada prawdopodobnie nieautoimmunologiczną patogenezę. Cel pracy: Celem pracy jest ocena częstości alleli układu HLA klasy 2 predysponujących do cukrzycy typu 1 oraz przeciwciał przeciw antygenom komórek ? u pacjentów z potwierdzonym molekularnie zespołem Wolframa. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 9 pacjentów z podejrzeniem zespołu Wolframa w wieku od 10 do 24 lat. Grupę odniesienia stanowiło 218 dzieci chorych na cukrzycę typu 1. Grupa kontrolna obejmowała 176 zdrowych, niespokrewnionych dawców krwi. Oprócz oceny klinicznej, u pacjentów z zespołem Wolframa, u chorych z cukrzycą typu 1 oraz u osób z grupy kontrolnej przeprowadzono genotypowanie układu HLA metodą PCR-SSO. Określono także miano przeciwciał ICA, IA2, anty-GAD oraz IAA. Wyniki: U wszystkich pacjentów obserwowano współistnienie cukrzycy z atrofią nerwów wzrokowych a u 8/9 chorych stwierdzono także objawy dodatkowe. U pacjentów z zespołem Wolframa zaobserwowano znacznie niższy wiek zachorowania na cukrzycę (mediana 5,0 lat) w porównaniu z chorymi na cukrzycę typu 1 (mediana 10,4 roku; p=0,002). Identyfikacja alleli układu HLA u chorych z zespołem Wolframa wykazała duże zróżnicowanie w tym zakresie, z obecnością alleli DQw1, DRB1*03 i/lub *04 oraz DR2. Porównanie częstości alleli układu HLA u pacjentów z grupy badanej oraz grupy odniesienia wykazało znamiennie częstsze występowanie alleli: DRB1*1501 (p=0,03; OR=13,28 (2,44-72,12)) i DQB1*06 (p=0,016; OR=10,15 (2,49-41,35)) w grupie pacjentów z zespołem Wolframa w porównaniu z dziećmi chorymi na cukrzycę typu 1. Wnioski: Pacjenci z zespołem Wolframa w populacji polskiej charakteryzują się zróżnicowanym profilem w zakresie układu HLA, z przewagą alleli: DR2, DQw1, ale także DRB3/4 oraz brakiem
