پاسخ آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نسبت به فاصله استراحتی بین ست ها طی فعالیت مقاومتی در مردان تمرین نکرده

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ آنزیم­های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نسبت به فواصل استراحتی بین نوبت­ها طی فعالیت مقاومتی بود. به­همین­منظور، تعداد 20 دانشجوی مرد تمرین­نکرده ( با میانگین سنی6/1±5/22 سال، قد 4/3±174 سانتی­متر و وزن 5/3±2/73 کیلوگرم) به­طور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و به­طور تصادفی در یکی از دو گروه فعالیت مقاومتی با فاصلۀ استراحتی 90 ثانیه و 180 ثانیه قرار گرفتند. فعالیت مقاومتی با شدت حداکثر شش تکرار بیشینه در چهار نوبت انجام شد. همچنین، نمونه­گیری پیش از شروع پروتکل فعالیت، بلافاصله پس از اتمام آن و در شش، 24 و 48 ساعت بعد از آن نیز دنبال شد. نتایج نشان می­دهد آنزیم­های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز 24 ساعت پس از فعالیت در هر دو گروه افزایش معنا­داری یافته و این افزایش تا 48 ساعت پس از فعالیت نسبت به استراحت تداوم داشته است(≤ 0.0001­P). بااین­وجود­، در نوع فعالیت مقاومتی × زمان در کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز تفاوت معناداری بین دو فعالیت مقاومتی دیده نمی­شود (P>0.05)؛ بنابراین، فاصلۀ استراحتی بر تغییرات دو آنزیم مذکور تأثیری نداشته است. نتیجه­گیری می­شود که فاصلۀ استراحتی بین نوبت­ها در فعالیت مقاومت نمی­تواند متغیر تأثیر­گذار مهمی بر میزان آسیب سلولی باشد.

Keywords

• فعالیت مقاومتی
• آسیب سلولی
• فاصلۀ استراحتی