Pizhūhish-i Naft (Aug 2021)
مقایسه آزمایشگاهی عملکرد پلیمر پلی‌آکریل‌آمید و ماده فعال‌سطحی زیستی رامنولیپید در ازدیاد برداشت نفت با استفاده از میکرومدل‌های شیشه‌ای همگن و ناهمگن
Abstract
در سالیان اخیر مطالعات زیادی در مـورد استفاده از مـواد فعال‌سطحی در زمینه افزایش برداشت از مخازن نفتی انجام شده است کـه عموماً شـامل مقایسه عملکرد ماده فعال‌سطحی زیستی بـا ماده فعال‌سطحی شیمیایی بـوده است. ولی تاکنون تحقیقات اندکی در مورد مقایسه عملکرد مواد فعال‌سطحی زیستی و پلیمرها و همچنین، تأثیر دما بر برداشت نفت صورت گرفته است. لـذا در این تحقیق، به بررسی آزمایشگاهی اثر دما بر عملکرد ماده فعال‌سطحی زیستی رامنولیپید بـا تزریـق در میکرومدل شیشه‌ای و مقایسه عملکرد آن با پلیمر پلی‌اکریل‌آمید آنیونی پرداخته شده است. برای این منظور نتایج حاصل از سیلاب‌زنی به‌کمک ماده فعال‌سطحی زیستی موردنظر با نتایج سیلاب‌زنی با آب شور و پلی‌آکریل‌آمید مقایسه شده است. آزمایشات در دو دمای 25 و C° 75 و در دو میکرو مدل همگن و ناهمگن انجام شد. نتایج نشان داد که در مدل همگن درصد ازدیاد برداشت در اثر سیلاب‌زنی با ماده فعال‌سطحی زیستی رامنولیپید در دو دمای مورد مطالعه به‌ترتیب 48 و 62% است که در مقایسه با آب به‌ترتیب 9 و 7/13% افزایش برداشت نفت داشته است. این درحالی است که در سیلاب‌زنی با پلیمر مقادیر به‌ترتیب 61 و 70% به‌دست آمد. در مدل ناهمگن نیز شرایط به همین صورت به‌دست آمد. بدین ترتیب که درصد ازدیاد برداشت در اثر سیلاب‌زنی با ماده فعال‌سطحی زیستی رامنولیپید در دو دمای مورد مطالعه به‌ترتیب 41 و 51% بود که در مقایسه با آب عملکرد بالاتر و در مقایسه با پلیمر عملکرد پایین‌تری داشت. به‌طور کلی، در دمای بالاتر میزان ازدیاد برداشت در هر دو مدل همگن و ناهمگن تحت سه سیلاب‌زنی انجام شده، بیشتر بود.
Keywords
