اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی در کاهش نشانگان بالینی نوجوانان پسر مبتلا به اختلال نارسایی‌توجه/ بیش‌فعالی

Abstract

نوجوانان مبتلا به اختلال نارسائی‌توجه/ بیش‌فعالی در زمینه‌های رفتاری، عاطفی، اجتماعی و تحصیلی آسیب‌پذیر هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی در کاهش نشانگان بالینی نوجوانان پسر مبتلا به اختلال نارسائی‌توجه/ بیش‌فعالی می‌باشد. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون، پی‌گیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان پسر14 تا 17 سال مبتلا به اختلال نارسائی‌توجه/ بیش‌فعالی مراجعه کننده به کلینیک امید عصر درسال 1394 بود. تعداد 28 نوجوان مبتلا بر اساس مقیاس درجه‌بندی کانرز والدین به شیوه نمونه‌گیری هدفمند به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی 14 نفر در گروه آزمایش و 14 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش ذهن‌آگاهی گروهی دریافت کردند و افراد گروه کنترل در فهرست انتظار برای مداخله قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس انجام شد. نتایج نشان داد که، آموزش ذهن‌آگاهی در کاهش نشانگان بالینی بیش‌فعالی، نارسایی‌توجه و تکانشگری تاثیر معنی‌داری داشته است. با توجه به یافته‌ها به‌نظر می‌رسد که آموزش ذهن‌آگاهی برای نوجوانان با نشانگان بالینی بیش‌فعالی، نارسایی‌توجه و تکانشگری اثرگذار بوده و به عنوان درمانی نوین در کار بالینی با این اختلال سودمند باشد.

Keywords

• بیش‌فعالی
• ذهن‌آگاهی
• نارسائی‌توجه
• نوجوانان