مجله بهره‌برداری و پرورش آبزیان (Dec 2016)
ارزیابی فعالیت ضدباکتریایی و مقایسه فراسنجه های ایمنی موکوس پوست و پلاسمای تاس ماهی ایرانی(Acipenser persicus) و روسی (Acipenser gueldenstaedtii)
Abstract
تحقیق حاضر با هدف مقایسه فراسنجه های ایمنی موکوس پوست تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus) و تاس ماهی روسی (Acipenser gueldenstaedtii) انجام شد. از تعداد 20 عدد ماهی (10 عدد از هر گونه) نمونه برداری موکوس و پلاسما صورت گرفت و فاکتورهای پروتئین محلول، لیزوزیم، فسفاتاز قلیایی و ایمونوگلوبولین کل در موکوس و پلاسمای دو گونه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان پروتئین محلول(گرم بر دسی لیتر) ، ایمنوگلوبولین کل(میلی گرم بر میلی لیتر) ، آلکالین فسفاتاز(واحدبین المللی در میلی لیتر) و لیزوزیم(واحدبین المللی در میلی لیتر) موکوس و پلاسما در ماهی قره برون به ترتیب 1.11±7.6 ، 0.26±8.46 ، 1.4±23 ،1.6±38 ، 1.4±23 ، 8.77±134.06 ، 1.3±24.8 و 16.97±85 و در ماهی چالباش به ترتیب 0.26±8.46 ، 0.75± 9.71 ، 2.4± 19.4 ، 36.6±1.4 ، 23.7±2.54 ، 83.70±19.68 ، 13.61±0.8 و 49.5±14.85 می باشد. میزان پروتئین محلول و ایمنوگلوبولین کل در هر دو نمونه موکوس و پلاسما و میزان آلکالین فسفاتاز بین موکوس دو گونه باهم تفاوت معنی داری نداشند.(P> 0.05) در حالیکه مقدار لیزوزیم در موکوس و پلاسما و میزان آلکالین فسفاتاز در نمونه های پلاسمای دو گونه باهم اختلاف معنی دار نشان دادند (P<0.05). همچنین بر اساس نتایج موجود هیچ فعالیت ضد باکتریایی در موکوس و پلاسمای دو ماهی چالباش و قره برون مشاهده نشد. به طور کلی به نظر می رسد که موکوس و پلاسما به عنوان یکی از اجزای مرتبط در ایمنی غیر اختصاصی به شمار می رود و در تحقیق حاضر سطح پارامتر های ایمنی در قره برون بیشتر است .
Keywords
