تاثیر تونومتری اپلانیشن بر پارامترهای سگمان قدامی چشم ‏

Abstract

هدف:انجام تونومتری گلدمن یکی از ارزیابی های قبل عمل کاتاراکت می باشدکه به صورت تماس مستقیم با قرنیه، فشار داخل چشمی را اندازه می گیرد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر تونومتر اپلانیشن گلدمن بر عمق اتاق قدامی چشم و مقادیر کراتومتری بدست آمده با پنتاکم است.روش بررسی:این مطالعه مقطعی بر روی 15 فرد کاتاراکت با رنج سنی 42 تا 78 سال در بیمارستان چشم پزشکی الزهرا زاهدان انجام گردید. در ابتدا عمق اتاق قدامی، آسفریسیتی، کراتومتری فلت قدامی وخلفی، کراتومتری استیپ قدامی و خلفی، کراتومتری پریفرال و آستیگماتیسم قدامی و خلفی با استفاده از پنتاکم اندازه گیری و ثبت گردید. سپس تونومتری با استفاده از تونومتر اپلانیشن گلدمن انجام گردید. اندازه گیری های پنتاکم در فاصله یک دقیقه و ده دقیقه پس از انجام تونومتری نیز ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری آنالیز گردید و مقدار p کمتر از 0/05 به عنوان سطح معنی داری آزمون در نظر گرفته شد.یافته ‌ها:آنالیز داده های بدست آمده از افراد دارای کاتاراکت نشان داد که در تمامی پارامترهای اندازه گیری با پنتاکم تفاوت معنی داری قبل، یک دقیقه و ده دقیقه پس از انجام تونومترگلدمن وجود نداشت (0/05<p).نتیجه گیری:یافته های این مطالعه نشان داد که تونومتری گلدمن تأثیر معنی داری بر عمق اتاق قدامی و انحنای قرنیه در بیماران دارای کاتاراکت ندارد. بنابراین تونومتری گلدمن می تواند در بیماران دارای کاتاراکت در همان جلسه ارزیابی پارامترهای قرنیه ای انجام شود.

Keywords

• تونومتری اپلانیشن گلدمن
• پنتاکم
• عمق اتاق قدامی