نقش آزاردیدگی دوران کودکی بر تصویر بدنی و عملکرد جنسی در زنان

Abstract

مقدمه: کودک‌آزاری علاوه بر پیامدهای کوتاه‌مدت مخربی که بر روی کودک به‌جای می‌گذارد پیامدهای بلندمدتی را هم به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آزاردیدگی دوران کودکی بر تصویر بدنی و عملکرد جنسی در زنان متاهل شهر اصفهان انجام شده است. روش­کار: این پژوهش مقطعی-تحلیلی در سال 1393 بر روی 150 زن متاهل شهر اصفهان، با روش نمونه­گیری در دسترس، انجام شد. جهت گردآوری داده‌ها از مقیاس‌های خود گزارش کودک‌آزاری (CASRS)، ترس از تصویر بدن (BICI) و عملکرد جنسی زنان (FSFI) استفاده شد. داده‌ها پس از گردآوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه­ی 21 و آزمون‌های توصیفی، ضرایب همبستگی و رگرسیون گام‌به‌گام مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: عملکرد جنسی با نمره­ی کل آزاردیدگی (01/0>P) و با خرده­مقیاس­های غفلت، آزار جسمی و آزار جنسی، رابطه­ی منفی معنی­دار دارد (01/0>P). تصویر بدنی با نمره­ی کل آزاردیدگی (01/0>P) و با خرده­مقیاس‌های آزار عاطفی (01/0>P)، غفلت (01/0>P) و آزار جنسی (05/0>P) رابطه­ی منفی معنی­داری دارد. تصویر بدنی و عملکرد جنسی نیز رابطه­ی مثبت معنی­داری دارند (01/0>P). غفلت (22/0- =β، 003/0>P)، آزار جسمی (26/0=β، 01/0>P) و آزار عاطفی (24/0- =β، 01/0>P) توان پیش‌بینی معنی­داری برای تصویر بدنی و هم­چنین غفلت (42/0- =β، 01/0>P)، آزار جنسی (18/0- =β، 02/0>P) و آزار عاطفی (19/0=β، 03/0>P) توان پیش‌بینی معنی­داری برای عملکرد جنسی در زنان مورد مطالعه داشته‌اند. نتیجه­گیری: تجربه­ی آزاردیدگی در دوران کودکی در زنان متاهل با اختلال در عملکرد جنسی همراه است و منجر به تصویر ذهنی منفی از خود و کاهش عملکرد جنسی می‌شود.

Keywords

• آزاردیدگی
• تصویر بدنی
• عملکرد جنسی
• زنان